Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1823

[p. 387]

Bijbelsch Handboek voor alle Christenen, om den Bijbel, overeenkomstig deszelfs hooge waarde, met nut te gebruiken; door H. van Heyningen, Predikant te Rijswijk. In 's Gravenhage, bij de Wed. J. Allart en Comp. 1822. In gr. 8vo. 126 Bl. f :-18-:

Men meene niet, dat dit werkje, na de bekroonde Verhandelingen van de Heeren de geer en reddingius, overbodig is; het zag niet alleen vóór de uitgave, maar zelfs, zoo wij ons niet vergissen, nog vóór de bekrooning van deze het licht; en het heeft daarenboven het doel, om menschen, die noch veel geld, noch veel tijd te missen hebben, in staat te stellen, om hun den Bijbel dierbaar en belangrijk te maken; en aan dit doel zal het, naar ons inzien, beantwoorden. Na de belangrijke Inleiding, (die, in elf bladzijden, den Godsdienst als behoefte, den Natuurlijken in deszelfs waarde, maar als onvoldoende echter, en daarom de behoefte en waarschijnlijkheid eener Openbaring aanwijst) geeft ons het 1ste Hoofdstuk den inhoud des Bijbels, bevattende de geschiedenis van Gods openbaring, en een kort doorloopend verslag van den inhoud der Bijbelboeken, in dezelfde volgorde, als wij die thans in onze uitgaven bezitten; waarbij wij telkens belangrijke en ophelderende wenken vinden, naar de vatbaarheid ook van eenvoudigen. Het 2de Hoofdstuk behandelt, op eene even onderhoudende wijze, het Goddelijk gezag des Bijbels, en het 3de de leer des Bijbels. Ten slotte ontvangen wij nog het noodige betoog der noodzakelijkheid om zich aan den Bijbel zelven te houden, en aanwijzing van de volkomenheid en duidelijkheid des Bijbels; en eindelijk eene hartelijke aanbeveling. - Meer zeggen wij van dit nuttige boekje niet, hetwelk wij overal in iedere Leesbibliotheek van het Nut van't Algemeen en in aller handen wenschen.

Wij hebben deze aanmelding te lang uitgesteld; de verontschuldiging van den Schrijver, in de Voorrede, dat

[p. 388]

hij geene Kerkelijke goedkeuring gevraagd heeft, en de hooge waarde, die hij betuigt, uit overtuiging, anders aan zulk een Kerkelijk imprimatur te hechten, deden ons vermoeden, dat wij hier toch wel het een en ander ontvangen zouden, zoo al niet in den echten, nu wijlen, Schotsmanniaanschen, dan toch in zekeren angstvalligen, benaauwden geest. Wij vonden dit echter gelukkig niet. Maar wij meenen evenwel, dat de Eerw. van heyningen gezegde zijne captatio benevolentiac had mogen terughouden; hij is de man niet, die op die wijze aanbeveling van zijnen persoon of geschriften behoeft te zoeken. Ieder heeft zijne wijze van zien; maar wij voor ons houden zoodanig een Kerkelijk imprimatur, waar dit niet volstrekt door de wet gevorderd wordt, - vooral na zoodanige approbatie, als waarop wij daar wenkten, - beneden alle kritiek.