De laatste Levensdagen, Dood en Lijkopening van Napoleon Bonaparte, waargenomen en beschreven door zijn' Lijfarts, Dr. Archibald Arnott. Uit het Engelsch. Te Amsterdam, bij C.L. Schleijer. 1823. In gr. 8vo. 44 Bl. f :-11-:
Wij twijfelen geenszins, of dit boekje zal nog wel zijne lezers vinden. Wij zien er uit, (hetgeen wij echter ook nimmer betwijfelden) dat napoleon zijne nukken had, tot den einde toe behield, en naar niemands goeden raad luisterde. Als het hem niet naar den zin was, nam hij noch medicijnen, noch klisteer. Dat bonaparte wel zeker gestorven, en waaraan hij gestorven was, wisten wij reeds; maar het belangrijkste, dat men hier nu nog voor de nakomelingschap heeft te boek gesteld, is: hoe dikwijls napoleon in zijne laatste dagen stoelgang had, wat hij uitbraakte, en hoe dat uitgebraakte dan ook stonk. Jammer, dat niet deze of gene daarvan gedurende geheel zijn vorig leven boek heeft gehouden! Die intusschen naar dit een en ander nieuwsgierig is, kan met dit boekje tevreden zijn; want de Lijfärts geeft, wat hij kon. Het wekte, bij het telkens weifelende van den staat zijner gezondheid, bij ons omtrent hetzelfde gevoel, alsof wij tot den afloop van een' avontuurlijken Roman genaderd waren: telkens waren wij beducht,
Auteursrechtvrij