Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1823

[p. 79]

ΕϒΝΛΠΙΟΣ. Eunapii sardiani Vitas Sophistarum et Fragmenta Historiarum recensuit notisque illustravit 10. Fr. Boissonade. Accedit annotatio Dan. Wyttenbachii. Vol. I. Amstelodami, apud P. den Hengst et Filium. 1822. 8vo. form. maj. f 8-:-:

Gelijk de groote Dichtgeesten over elkander oordeelen, doen het de Hooggeleerde Heeren van den eersten rang, ja, erkennen wij het, ook ons volkje, de Recensenten, wel eens. In plaats van, wanneer de Confraters eens hun beste beentje hebben uitgestoken, openhartig en broederlijk te erkennen, dat men het niet kan verbeteren, zou men liever pluizen, ja (men vergeve allen Recensenten de zonde!) vitten, om toch ook iets te zeggen en aan te merken, opdat het werk voor dat van anderen vooral niet onderdoe. Een gepaste naijver is niet alleen geoorloofd, maar prijsselijk; aan opregtheid en waarheid moet men echter nooit te kort doen, en alie zelfverheffing is ook hier verachtelijk. Om dan opregt te zijn, betuigen wij, na het uitnemende berigt, wegens deze nieuwe uitgave van eunapius door boissonade en wyttenbach, in den Kunst- en Letterbode van verleden jaar, No. 48, gelezen en herlezen te hebben, dat wij er niets weten bij te voegen, dan alleen dit, dat het schande, ja groote schande zou zijn, dat, bij zoo weinig eigenlijke klassieke uitgaven, als hier te lande tegenwoordig het licht zien, men zich een werk van dien aard en geleerdheid, als dit, door mannen van den eersten rang, als boissonade en wyttenbach, opgehelderd en uitgegeven, niet zou aanschaffen, tot aanmoediging van Schrijvers en Drukkers. Wij ontvangen uit Duitschland vele geleerde werken. Men ontving ze weleer, helaas! van ons, en zal zeker ook van dit uitstekend en goedkoop gesteld werk exemplaren ontboden hebben. Wij hooren met leedwezen, dat er nog weinige binnenslands gesleten zijn, en vertrouwen, dat onze openbare aankondiging, met die van den Letterbode, tot een ruimer vaderlandsch debiet zal medewerken. Al die openbare Bibliotheken, al die geleerde Maandwerken met zoo veel uittreksels, weêrhouden zij de bijzondere liefhebbers van zich dergelijke werken aan te schaffen, zoo verwijderen zij de raadpleging en het nut daar-

[p. 80]

van binnenshuis, en zouden van dezen kant nadeel aanbrengen. In vroegere dagen spaarden lettergierige kweekelingen al hun uitgezuinigd geld tot het bijeenbrengen van eene goede bijzondere boekerij, en menigeen in lateren leeftijd heeft aan deze medgezellin zijnen blijvenden lust voor, en den krachtdadigen invloed van de altijd leerzame en verkwikkende studiën te danken. Bijzonder zoude het schande zijn, dat zoo vele vermogende leerlingen van den éénigen wyttenbach (wiens verdiensten wij, na de keurige lofspraak in den Letterbode, op het einde van bl. 345 en het begin van bl. 346, in geen helderder licht kunnen noch behoeven te plaatsen) zich niet beijverden, om den vaderlandschen letterroem te handhaven in alle opzigten, en met al hun vermogen mede te werken, om deze vermaning van den grooten man in zijn Protrepticus (p. 197. Philomath. Lib. II.) te betrachten: Incumbite tot pectore ad Litterarum artiumque studia eamque laudem hereditariam a majoribus acceptam, item nepotibus hereditariam tradite, qui eam ipsi ad ultimam usque aetatem posteritatemque propagent: Ostendite lumen vestris caeteris omnibus populis. Ja, mijne jeugdige en geleerde Landgenooten! doet dit niet alleen door welgeschrevene en welverdedigde proeven uwer vorderingen en behaalde eereprijzen; maar doet het ook, door een of ander geliefd Schrijver, die het behoeft, ter uitgave te bewerken, en u vroegtijdig al de hulpmiddelen daartoe in eene goede bibliotheek aan te schaffen!