Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1820

De Oudejaars Avond. Het dubbele Schot. Twee Verhalen van H. Clauren. Uit het Hoogduitsch. Te Amsterdam, bij J.C. van Kesteren. In gr. 8vo. 172 Bl. f 1-16-1

Een verhaal uit de Feënwereld of de Feëntijden! en alzoo van goede zedelijke strekking? Niet alzoo voor 't minst, als wij verlangen zouden bij het overbrengen van zulke vreemde sprookjes op onzen vaderlandschen grond. Een goedhartig meisje raakt door hare weldadigheid, tot haar geluk of ongeluk, met de Koningin der stille wateren bekend; eene Nixse, die haar en harer zuster eenen wensch vervult; deze laatste koos rijkdom, maar de eerste de gave om de wezenlijke ongelukkigen en armen steeds te kunnen helpen. Na eenig tijdsverloop brengen beide de meisjes der Tooveresse hare ge-

[p. 492]

schenken terug: zij werden geene van beide er gelukkig door. Bij de eene ging dit zeer natuurlijk toe; maar ook de andere werd in hare goede oogmerken miskend, en zij ging de harer sekse gestelde palen te buiten; zij had willen heerschen. De Toovergodin leidde nu echter beide meisjes tot het huwelijk, en maakte haar rijk en gelukkig - Het dubbele Schot is een verhaal van nog ongelijk minder belang. Het is de aangekondigde en volbragte wraak, die, ja, wel door een trotsch, ellendig wijf verdiend, maar jegens haren man voor het minst niet zeer edelmoedig was. Ook kunnen wij niet zeggen, dat er in de karakterschetsen, en voorbereidselen tot dat tweemaal schieten, iets is, dat ons bijzonder bevalt of uitlokt. Wij zouden alzoo ons wel zeer vergissen, zoo een sterke aftrek den uitgever en vertaler bijzonder aanzette tot het opzoeken van meer van soortgelijk gehalte op Duitschlands, ook in dezen, vruchtbaren grond.