Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1819

Het slot te Muiden.

Muider Slot! welks grijze wallen

De oude Vechtstroom vrolijk groet,

Daar hij zijne breede golven

Naar de Zuider baren spoedt;

'k Zing van d' onverdoofbren luister,

Die uw torens heeft omglansd, -

Niet, wijl Floris hoog bevelen

U met bolwerk heeft omschanst;

Neen, in de eigen hechte muren

Werd zijn Graaflijk regt vertreên,

En voor hermelijn en purper

Knelden kluisters om zijn leên.

'k Zing van beter, kalmer dagen,

Toen de kunst van Griekenland

Holland in de rij der volken

Hief tot d' eersten gloriestand;

Toen Natuur, in reine weelde,

Grooten Hooft te voorschijn riep,

Die, tot Muidens Drost verheven,

U in Helikon herschiep.

Hooft, de voedsterzoon der kunsten,

Edler nog door geest dan bloed,

Schonk uw doodsche zalen leven,

Door zijn' dichterlijken gloed.

Dáár, aan 't stadsgewoel ontweken,

Zingt hij van 't geluk der min,

[p. 46]

 

En zij sluipt, trots gracht en wallen,

 

's Jongen Drossaards boezem in.

 

Nu, terwijl een schoone gade

 

Rozen op zijn paden spreidt,

 

Wordt het grijze Slot een tempel,

 

Liefde en vriendschap toegewijd.

 

'k Zie daar om den Drost vergadren

 

De eerste geesten van dit land,

 

En de trits bevalligheden

 

Biedt elkander daar de hand.

 

Hier schept Vondel godenzangen;

 

Huigens stemt de gouden lier;

 

Baerle's dichtgloed raakt aan 't branden,

 

Aangestookt door 't minnevier;

 

Tesselschade, de eer der schoonen,

 

Nimmer naar waardij geacht,

 

Gloeijend voor het schoon der kunsten,

 

Koud voor Baerle's liefdeklagt,

 

Toovert daar met Iris verwen

 

En verheft elks hart van de aard,

 

't Zij zij dicht, of hare toonen

 

Aan Duarte's klanken paart.

 

Hier is de oefenschool der kunsten.

 

De eigen gloed, die dáár ontbrandt,

 

Schiet door digten drang van nevlen,

 

En verlicht heel Nederland.

 

Godenvreugde heerscht te Muiden;

 

Aan het koutend vriendenmaal

 

Tintlen Iacchus rijkste gaven

 

Heller in de feestbokaal.

 

Ach! waar zijn die schoone dagen?

 

Dichters! viert dien gulden tijd:

 

Nimmer was uw gouden citer

 

Schooner tafereel gewijd.

 

Volgers van een' Hooft en Vondel!

 

Zegt, wie met uw zangen spot:

 

't Licht van Neêrlands taal en dichtkunst

 

Schitterde eerst op 't Muider Slot!

's Gravenhage, Oct. 1818.

A.B.