Over den schoonheidskijker, (Kaleidoskoop.)
Het raadselachtige in den Kaleidoskoop (zamengesteld uit de Grieksche woorden καλος schoon, ειδος gestalte en σκοπεω beschouwen) lost zich gemakkelijk op door eene overoude waarneming der straalbreking, dat twee vlakke spiegels, onder eenen hoek aan elkander gelegd, een en hetzelfde voorwerp meermalen vertoonen, en dat het aantal afbeeldingen door beide spiegels alleenlijk afhangt van de grootte van den hoek, onder welken zij tegen elkander gesteld worden.
Die van den Advocaat brewster te Edinburg, die, na verkregen patent, daarmede reeds meer dan 1½ tonnen gouds zoude gewonnen hebben, is de eenvoudigste, als bestaande uit twee vlakke vierhoekige spiegelreepen, die in eene buis van eene evenredige lengte onder eenen hoek verbonden zijn, welke zich in vier regte hoeken naar zeker genomen getal, b.v. onder 36o, verdeelt, en die tevens tegenover eenen witten grond staan, welke de gedaante eener cilindervlakte heeft, om de kanten van beide spiegels als as beschreven. De spiegels zijn niet gefoelied, maar zwart gelakt, om alle lichtstralen op te vangen, zonder die terug te kaatsen. De aangenaamste werking is die, wanneer de spiegels eene helling van 18o, 20o, of 22½o bezitten. Ieder lichtpunt van het beeld vertoont zich rondom elk hoekpunt 2, 4, 6 of 12 maal, naar gelange der meerdere spiegels, hetzij men den drie-, vier- of veel-hoekigen vorm verkiest. De voorzijde der spiegels is altijd mat geslepen. De rigting tegen het oogglas is eene hellende vlakte. In plaatse van het mat geslepene, bezigt men ook wel een dubbel bol linzenvormig glas, waardoor de voorwerpen al meer en meer terugkaatsen.
Door het talloos aantal van verschillende beelden kan deze kijker voor alle kunstenaars van ongemeenen dienst zijn ter voorstellinge van vormen en kleuren. Zoo heeft men in eenen kijker van chevalier, te Parijs, de volkomene beeldtenis des Konings, door leliën omgeven; doch de meeste Fransche spiegels staan tot elkander onder den hoek van 60o.
Auteursrechtvrij