Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1819

[p. 77]

Mijne geheime Zending in de Nederlanden enz. voor het Engelsch Staatsbewind, als Zaakgelastigde van den Hoogëd. Heer W. May, thans Consul-Generaal der Vereenigde Nederlanden te Londen, gedurende de belangrijke jaren van 1811, 1812 en 1813; bewezen en verdedigd tegen de verkeerde begrippen van Onkundigen en de valsche lasteringen van Kwaadwilligen: alles gestaafd met echte stukken en bewijzen, door J.C. van Noort. Waarbij gevoegd is het Cijfer, door hem in zijne geheime Correspondentie gebruikt, met deszelfs uitlegging. Te Groningen, bij A. Hazelhoff. 1818. In gr. 8vo. 140 Bl. f 1-10-:

Onder dezen uitvoerigen titel deelt de Heer van noort het omstandig berigt mede van zijne staatkundige betrekkingen in de jaren 1811-1813 tot den Heer may, en door dezen, zoo als hij waande, in eenen regtstreekschen zin tot het Engelsche Gouvernement. De gem. Heer had hem bij zekere gelegenheid opgezocht, om als geheim gelastigde de vereischte navorschingen te doen van alle voorkomende zaken, zoo ten voordeele der Engelschen, als ten nadeele der Franschen, dezelve onder aangenomen cijfer over te brieven, en daarbij geene moeite of geld te ontzien, met vaste verzekering van edelmoedige en levenslange belooning. Deze Correspondentie schijnt dan ook, hoe moeijelijk, echter vrij regelmatig en veilig te zijn voortgegaan tot op de omwending van zaken hier te lande, onder voldoening van uitschotten enz. Ook de Heer van noort, zich te Groningen hebbende nedergezet, had zich de gelegenheid ten nutte gemaakt, om, bij kennishouding met de Fransche Agenten van dien tijd, vele geheimen te bespieden, ten einde zoo veel te meer aan zijne zending te voldoen. De vertraging, intusschen, van behoorlijke betaling, gaf aanleiding tot zeer onaangenaam onderhoud met den man, die hem had aangesteld. Bij de omwending van zaken, in November 1813, geraakte de Heer van noort in politiek arrest, dat tot Januarij 1814 duurde, zonder eenig stellig verhoor. Het berigt daarvan aan den Engelschen Correspondent bragt velerlei toezeggingen voort van dadelijken bijstand, door tusschenkomst van het Britsche Gezantschap hier te lande; doch even

[p. 78]

vruchteloos in de gevolgen, als de verdere aandrang tot overmaking der door hem gevorderde penningen. Geheime aantijgingen, alsof hij aan de Fransche Agenten ten dienste had gestaan, maakten alle pogingen tot verkrijging van zijn vermeend regt hoe langer zoo moeijelijker. Drie Rekesten, eindelijk, aan Z.M. den Koning, in 1815, 1816 en 1817, hadden almede geen gunstig gevolg; zoodat de man zich nu ten laatste, bij al de mislukking zijner hope op voldoening en herstel, genoodzaakt acht, dit gansche verhaal, met de noodige bescheiden en bewijzen zijner onschuld, ten opzigte van den hem aangewrevenen laster, in het licht te geven, en aan het oordeel van het Publiek te onderwerpen.

Voor zoo ver de Schrijver aan dit voor hem zeer belangrijk onderwerp al dat licht bijzet, hetwelk hij ter stavinge van zijn regt en zijnen goeden naam noodzakelijk oordeelt, is deze mededeeling wel geschikt, om het medelijden gaande te maken en zijne geschondene eer te herstellen; dan, of deze bekendmaking behulpzaam zijn zal tot zijn finantiëel herstel, van den kant zijner schuldvordering, laat zeer veel twijfel over, daar toch een afzonderlijk persoon, met eenen anderen in verdrag getreden, geene verdere aanspraak heeft, dan op den man zelven, met wien hij zich verbonden heeft, en met welken dan nog voldoende bewijzen van zoodanig geheim verdrag aanwezig moeten zijn. De weg, die voor hem open staat, blijft altijd dezelfde, als die in zoodanig geval langs den gewonen vorm van regten behoort ingeslagen te worden. De zwarigheid dier regtsvordering zal ieder, met hem, gevoelen; doch dit verandert de zaak zelve niet, en de Heer van noort kan, onzes inziens, op geen ander goed gevolg hopen, dan door, met ondersteuning van zijne vrienden, het regtsgeding tegen zijnen schuldenaar voort te zetten. - Tot wat oogmerk de Schrijver alhier zijn gebruikt cijfer, met deszelfs ontvouwing, mededeelt, kunnen wij niet bevroeden, en twijfelen tevens, of deze mededeeling zijne aanspraak begunstige! De Lezer, intusschen, zal zich zeer gaarne met des Schrijvers leerzame aanmerking vereenigen, dat er, over het algemeen, weinig staat op voorname lieden te maken, en dat een te groot vertrouwen bij gewigtige en geheime ondernemingen allezins onbedachtzaam is.