Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1811

William Beaumont; of de nadeelen eener verkeerde Opvoeding. Naar het Engelsch. Te Amsterdam, bij de Wed J. Dóll, 1810. 308 Bladz. In Octavo. De prijs is ƒ 2-4-:

Met zeer veel genoegen hebben wij dezen Roman gelezen, indien een boek met genoegen kan gelezen worden, waarin lichtmisserij, bedrog aan de speeltafel, ligtzinnigheid en verleiding de hoofdrol spelen. De bronnen van ons genoegen waren, deels het heldere en afschrikkende licht, waarin de genoemde en de daarmede vermaagschapte ondeugden worden ten toon gesteld, en de tegenzin en verfoeijing van dezelve, welke zij, bij eenen ieder, die eenig gevoel van deugd en zedelijkheid bezit, niet kunnen nalaten in te boezemen; deels, de wijze van verhalen, waarin de karakters der hoofdpersonaadjen zich zelve gelijk blijven, en, zoo als men het noemt, in allen deele worden volgehouden; deels, eindelijk, de schoone en leerzame aanmerkingen, met welke, zonder eenige gedwongenheid of gemaaktheid, het verhaal doorvlochten is. De hoofdpersoon is william beaumont, een Edelman van groot vermogen, een eenige zoon, tot op zijne meerderjarigheid op het land, ten huize zijner Moeder, opgevoed, die het huisselijke onderwijs boven eene openbare opvoeding had verkozen, in den waan, dat hij daardoor van vele ondeugden der jeugd onkundig zoude gehouden worden. Thans verschijnt de jonge Baronet met zijne Moeder te Londen, alwaar hem, geheel onbekend als hij met de wereld was, alles aanlacht en bekoort. Welhaast maakt hij hier, zoo als het heette, vriendschap, onder andere, met eenen Kolonel minors, die welhaast bleek een snoode bedrieger te zijn, welke, van des Baronets groot vermogen onderrigt, hem aan

[p. 161]

de speeltafel bragt, en, door bedriegelijk spel, een aanzienlijk gedeelte van zijn groot vermogen af handig maakte. Dezelfde Kolonel bragt hem in kennis met eene jonge Juffer, rivers genaamd, dochter eener weduwe, gedurende het leven van haren man aan ruimen overvloed gewoon, doch thans tot bekrompenheid vernederd, en die, om door des Baronets vermogen haren staat te herstellen, hare dochter in al de kunstenarijen der coquetterie onderwees, met het heillooze gevolg, dat de jonge Juffer, in een onbedachtzaam oogenblik, in hare eigen strikken gevangen werd. Behalve deze ellende, in welke de Baronet vooral door des Kolonels bewerking was gestort, opende nog dezelfde booswicht voor hem eene andere bron van jammer. Beaumont was in kennis geraakt met eene schatrijke jonge Juffer summers, en had op dezelve het oog laten vallen. Ongelukkig had hij bij de jonge Dame zijnen vriend, den Kolonel minors, ingeleid, die het meisje dermate wist te belezen, dat zij heimelijk met hem doorging en in het huwelijk trad. Intusschen was beaumont verliefd geworden op eene Itahaansche Dame, weleer de Maitres van eenen zijner vrienden, Lord stormer, doch die, tijdig een inzigt van zijn slecht gedrag gekregen hebbende, om zijn gedrag zoo veel te zekerder te verbeteren, en zijne vervallene zaken te herstellen, zich buitenslands begeven, en, nevens zijne voorgaande medgezellen, ook zijne Maitres had verlaten. Op een zeer kostbaren voet werd deze door den Baronet onderhouden, welken zij van eene aanzienlijke somme beroofde, door haar heimelijk doorgaan met den snooden Kolonel minors, nadat deze zijne jonge echtgenoote van het grootste gedeelte harer aanzienlijke bezittingen had beroofd. Intusschen konde voor Ladij beaumont haars zoons slecht gedrag niet verholen blijven. Zachtzinnig en deugdzaam van aard zijnde, trachtte zij de gevolgen van des onbezonnenen jongelings gedrag, zoo veel mogelijk, te herstellen. Een dier redmiddelen was, dat zij de jonge Juffer rivers onder hare bescherming nam, en, te haren koste, bij eene harer bekenden inwoning bezorgde, gelijk zij ook derzelver ondeugende moeder, de voornaamste oorzaak van haren val, buitenslands

[p. 162]

van genoegzaam onderhoud verzorgde. Niet lang had de jonge Juffer in hare afzondering vertoefd, of haar overviel eene bedenkelijke ongesteldheid, van welke hare huiswaardin aan Ladij beaumont kennis gegeven hebbende, ging deze derwaarts op reis, verzeld van haren zoon, die, van de snoodheden, van welke hij eene prooi was geworden, een inzigt bekomen hebbende, thans aan de ongelukkige lijderes voorslagen van een huwelijk deed, die, echter, op eene beschaafde wijze, door haar werden van de hand gewezen. En hiermede eindigt dit Verhaal, hetwelk, volgens eene aankondiging op het Schutblad, zonder dat de Titel dat iets vermelde, van een Tweede en laatste Deel zal gevolgd worden, en hetwelk wij, indien het in denzelfden trant geschreven zij, met verlangen te gemoet zien, als een voegzamen tegenhanger van de onlangs met lof gerecenseerde maria williams.