Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1806

Zinnebeeldig onderrigt.

Een voorig Bezitter van het Kasteel Berkeley onderhieldt, gelijk ten zijnen tijde onder de Grooten in Engeland niet ongewoon was, een Potzemaaker, of zogenaamde Nar, dickey pearce geheeten. Deeze bediende zich, gelijk de Zienders in vroegere dagen niet zelden deeden, om lessen en onderrigtingen mede te deelen, van zigtbaare zinnebeeldige aanduidingen, in stede van woorden.

Een der Voorvaderen van den tegenwoordigen Lord b... zijne Bezittingen grootlijks verminderd hebbende, door het maaken van ontzettend groote kosten, begon dickey te vreezen, dat het geheele vaderlijke Erfgoed zou verspild worden, en ook het Kasteel van Berkeley, met de daar bijliggende zeer veel waardige Landen, uit de Familie en in handen van vreemde koopers zou geraaken. Hoe groot ook de vrijheid was,

[p. 530]

welke hij, in zijn character, zomtijds nam ten aanziene van zijne Lordschap, durfde hij het egter niet waagen, hem met woorden te onderhouden over een onderwerp van zo teder een aart; hij besloot overzulks, hem een zigtbaaren wenk te geeven van de heillooze gevolgen der steeds begaane onvoorzigtigheden. Zich een touw aangeschaft hebbende, ging hij daarmede na de hoofdpoort van het Kasteel, op een tijd, wanneer hij wist dat zijne Lordschap 'er door zou gaan. Deeze aankomende, begon hij het touw aan den muur vast te maaken, alsof hij ten oogmerk hadt, denzelven geheel met hetzelve te omvangen. - ‘Wat doet gij, dick?’ vroeg zijne Lordschap. Pearce antwoordde: ‘Mijlord! ik bind alleen een touw om het Kasteel heen naar den top van Stinch-combhill, om voor te komen dat het niet wegloope na ... en ...’ (Kasteelen, die zijne Lordschap reeds verkogt hadt.) - Zijne Lordschap voelde de kragt der zinnebeeldige aanduiding, en de gegeeven wenk bleef niet onbeloond, noch zonder vrugt.