Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1806

[p. 398]

Ad virum clarissimum et amicissimum Sebaldum Fulconem Joannem Ravium,
eloquentiae sacrae vindicem egregium.

Qualis sollicitis rapta parentibus,
Ferratum caveae limen obambulat,
Pennarum nitidus cui periit decor,

Infelix avium cohors;

At, si carceribus libera sordidis,
Humanis manibus nescia dirigi,
Percurrit resonans arborcum nemus,

Alas explicat aureas;

Talis magnanimus cultor et artium,
Si non imperium triste sequi scholae,
Praeceptisque novis nec velit obrui,

Fulget splendidioribus

Doctrinae meritis; si modo sensibus,
Quales ingenium proferat elegans,
Recludatque animo lingua venustior,

Toto pectore obediat,

Disjectisque bona mente repagulis,
Naturae posuit quae malus arbiter,
Se supra rigidas prava jubentium

Novit tollere regulas.

Errores hominum dicere fervido,
Exstirpare notas corde vel improbas,
Ponet legitime quis mihi terminos?

Quis vim temperet ingenî,

Paseendi cupido fertilioribus,
Quae prostrata jacent, pectora pabulis?

[p. 400]

 

Qui captare potens aëra liberum,

 

Non vult serpere tramite,

 

Quo non proveniunt lilia nec rosae,

 

Non gramen violis, non redolet thymo,

 

At tellus sterili torpet arundine,

 

Quaerit per viridaria,

 

Et nunquam vacuas frondibus arbores,

 

Doctis quod placeat, prosit et auribus,

 

Lectoremque trahat sensibus et modis,

 

Non in pulvere conditis,

 

Aut in gymnasii sedibus horridis,

 

Sed quos sponte sua sumet amabiles,

 

Musarum e gremio, fronde nitentium,

 

Qualis per nemus arduum

 

Parnassi rutilat, vel juga Cynthii,

 

Certandi ingenuis hic ubi vocibus

 

Libertas avidos provocat, at quibus

 

Te nunquam imbuet arido

 

Gens assueta solo, flectere seu bonos,

 

Deterrere velis seu genus impium,

 

Infestumque sacris relligionibus

 

Agmen, quod ruit hostium.

 

Orator stimulis his meus utitur,

 

Quos virtutis amor, quos animat fides,

 

Et qui, quid bene sit, Ravius, eloqui

 

Exemplo docuit suo.

[p. 402]

 

Nam linguae nitidae summa potentia

 

Auditorum animos corrigit ut rudes,

 

Sic vocis liquidae, non sine Numine,

 

Nascenti data gratia

 

Lucet; sive lyram pulsat eburneam,

 

Verbis sive docet liberioribus,

 

Dicendi placide doctor et artifex,

 

Palmam praeripit omnibus.

 

Huc, si quos agitat nobilis impetus

 

Ornandi meritis tempora frondibus,

 

Huc adferte novos, sed venerabili

 

Flores non sine laurea.

 

Quae legi tremula serta senex manu,

 

Haec tanti ingenii dotibus et lubens

 

Tam cari capitis moribus offeram,

 

Aetas quod memoret sequens.

 

 

 

hieronymus de bosch.