Othello, of de Moor van Venetien; Treurspel. Gevolgd naar het Fransch van Ducis. Te Groningen, by H. Eekhoff, H.Z. 1802, In 8vo. 109 bl.
Een zeer treurig Treurspel in waarheid! Othello, een Held, die het Vaderland redt, en aanspraak heeft op ieders hart, is den Raadsheer odalbert alleen niet edel genoeg, om deszelfs Dochter, de schone edelmona, te huwen; ieder ogenblik beeft de Lezer of Aanschouwer voor de wraak en woede van den Vader, daarenboven voor de drift en woede van den Minnaar; die schrik neemt toe, daar men ziet hoe jaloersch hy is, en hoe hy zyne getrouwe Beminde verdenkt; tot hy haar eindlyk den dolk in 't hart duwt; waarop zich dan terstond alles ontwikkelt, edelmona's onschuld blykt, odalbert het huwlyk toestemt, en othello, die nu ziet dat hy door enen Vriend bedrogen en verraden werd, zichzelven doorsteekt, en op het lyk zyner Beminde stervende nedervalt.
Auteursrechtvrij