Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1795

Verklaaring der hieroglyphen op den obelisk, staande voor het lateraan te Rome.
Door K.Ph. Moritz.

De Raaf, boven aan de spitze van den Obelisk, betekent eenen mensch, die meer tot het kwaad dan tot het goed geneigd is, doch die nogthands eene groote weetgierigheid verraadt; deeze weetgierigheid wordt door eenen omhoog kruipenden Kever, verbeeldende eene begeerte tot voedsel, te kennen gegeeven. By de AEgyptenaars, wierdt de geene, die ingewyd wilde worden, ook met den naam van Raaf bestempeld. De Kever is eene beeldtenis der Zon, en, even gelyk deeze den dag aanbrengt, zoo is de weetlust het eerste middel om de duisternis te verdryven.

In de tweede Afdeeling geschiedt de bekendmaaking ter Inwying. Twee Persoonen, in de gewoone witte kleeding, met hooge mutsen, zyn Ingewyden, die elkanderen de hand toereiken. De eene is voorneemens den anderen op den schouder te kloppen, terwyl de andere met zynen vinger een aankloppen aan de deur des Tempels te kennen geeft.

In de derde Afdeeling geschiedt de aanneeming van den Demiurgos; uit de nevenstaande zinbeelden blykt, dat 'er van de schikking der deelen van het menschlyk ligchaam, en van de overeenstemming der geheele Natuur, gesproken wordt; dit wordt door een nederhangend paslood zeer juist aangetoond.

In de vierde Afdeeling staat de nieuw Aangenomene reeds in priesterlyk gewaad voor eenen Arend, met eene muts, die eenen grooten Geleerden, welke hem in de Schepping der Waereld

[p. 546]

onderwyst, aanduidt; dit blykt uit den met eene slang omringden kogel, welke de godlyke vruchtbaarmaaking der natuur betekent. Het daaraan hangend kruis met eenen ring toont aan, dat 'er van de eeuwigheid en het toekomend leven gesproken wordt. De schroef en de overige tekens hebben hunne betrekking op de naauwe vereeniging der Begrippen en Weetenschappen.

In de vyfde Afdeeling worden de deelen der waereld naauwkeuriger ontleed. De Kapel (Papilio) betekent niet altyd de ziel, maar ook de opmerkzaamheid. Het onderwys heeft zyne betrekking op het Dierenryk en den Landbouw, waarby, door zekere tekens, akkers, weiden, wouden en moerassen, worden afgebakend. Een Kynokephalus geeft te kennen, dat men daarby naauwkeurig op de verandering der Maan acht moet geeven. Een Lotusboom is het zinbeeld van het onderwys in het Plantenryk; zoo betekent de Star Kanopus ook de leer der Jaargetyden. De Kwakkels en Uilen betekenen vlyt en ondervinding.

De zesde Afdeeling handelt van de Waterweegkunde, welke door een oog nevens een waterpas aangeduid wordt; even zoo geeft ook de man achter den Anubiskop de overstrooming, welke men door vlytig graaven kan voorkomen, te kennen.

In de zevende Afdeeling schetst ons eene Star het onderwys in de Starrekunde; waarby de Leerling zyne verwondering vertoont door het opheffen der handen. - De leer der Ouden, aangaande den invloed der Starren, wordt door vorken, troffels en hamers als zinbeelden der gramschap, afgebeeld.

In de achtste Afdeeling zyn, door het beeld van eenen Uil en Valk, zulke bezigheden afgemaald, waartoe vooräl oplettendheid en verstand vereischt worden, naamlyk: de Landmeetkunde en de verschillende soorten van Letteren, waarin de Raaf of Leerling door de Inwying onderweezen wordt. Een balk, troffel en paslood betekenen het onderwys in de Bouwkunde. Sloten, potten, boogen, enz. betekenen kunstige Handwerken. De vrouwlyke Figuur met eene muts, in eenen hoek, heeft haare betrekking op de Huishoudkunde, als ook op de bevordering van het onderwys in spreeken en schryven; hierby geeven twee Slangen de voordteeling te kennen.

In de treurige negende Afdeeling schetst ons een Kynokephalus, die zoo wel de verandering en de afneeming der Maan, als in het gemeen de treurigheid, aanduidt, door de tekenen V O de Geneeskunde af. Een gebroken boog geeft het verval van ziel en ligchaamskrachten te kennen. De mensch, nadat hy een kind, jongeling en man, geweest is, gelyk door de Kwakkel wordt afgeschetst, wordt weder een naakt hulploos kind gelyk. De Ouderdom bevordert zynen dood, het graf is reeds voor hem gedolven. De Zwaan, of Lykrede, bepaalt, of hy ook verdient, om, volgends de AEgyptische gewoonte, begraaven te worden.