Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1795

Waarneeming wegens het geneezen van den zwarten staar (Amaurosis), door de electriciteit.

(Memoirs of the Medical Society of London, Vol. III.)

Eene Dame, omtrent dertig jaaren oud, werd, zonder eenige blykbaare oorzaak, door eene zeer zwaare hoofdpyn aangetast, die, met weinige tusschenpoozing, drie dagen lang aanhield. - Na dusdanig eene geweldige pyn zo lang uitgestaan te hebben, bemerkte zy, dat het gezicht van het slinker oog derwyze verzwakte, dat zy geheel buiten staat was, om eenig voorwerp, hoezeer onmiddelyk voor hetzelve geplaatst, te kunnen onderscheiden. Het rechter oog scheen tot dus verre niet ge-

[p. 423]

leden te hebben, en zy was in staat, om, zelfs eenige dagen naderhand, uit hetzelve even goed te zien, als te vooren. Doch weldra werd ook dit oog op dezelfde wyze ongesteld, en, ruim acht dagen na den eersten aanval van hoofdpyn, was het gezicht uit beide oogen zodanig verzwakt, dat zy naauwlyks de vlam van een groot vuur in staat was te onderscheiden. - Zo veel echter kon zy met het rechter oog nog onderkennen, dat zy 't verschil tusschen licht en donker ontwaarde. Doch ookdit gering overblyfzel van haar gezicht duurde niet lang, en weldra kon zy met geen van beide oogen het minste meer zien.

Na drie dagen dusdanig gesteld te zyn, kwam zy my raadpleegen. Ik vond beide de pupillae verbaazend verwyd, en deeze verwyding bleef even sterk, hoewel ik 'er 't sterkste licht voorhield. Ik begreep, dat de Electriciteit het geschiktste middel kon zyn tot herstel van dit ongemak, en liet dus een sterke stroom van deeze vloeistoffe door de beide oogen, omtrent tien minuuten lang, heen gaan. Hoewel andere lieden, die 'er tegenwoordig waren, deezen stroom niet slegts in het oog, maar zelfs op de hand, zeer duidelyk gevoelden, scheen de Lyderes 'er slegts zeer weinig van aangedaan te worden. Verscheide dagen ging ik op deeze wyze voort, zonder dat de Zieke eenige beterschap gevoelde; doch, ruim een week na dat ik de eerste proeve genomen had, begon zy, in 't naar huis gaan, na geelectriseerd te zyn, eenige voorwerpen te ontwaaren, en dien zelfden avond was zy in staat om het licht van de kaars te onderscheiden. De hoofdpyn met vry veel geweld blyvende aanhouden, deed ik drie bloedzuigers, en naderhand een spaansche vliegpleister, aan beide de slaapen aanzetten, en nu en dan een zagt laxeermiddel toedienen, waar door ook de pyn vry veel verminderde. Dan daar het rechter oog alleen, en slegts in een geringen graad, eenig vermogen herkreegen had, begon ik weder met het toedienen van de Electriciteit; stelde de Lyderes vry op een bank met glaazen pooten voorzien, en trok kleine vonken uit de bekleedzelen, die het oog omringen, terwyl ik ter zelver tyd den electrieken stroom door de beide oogen liet doorgaan. Hierdoor was het gezicht van het rechter oog, na drie weeken, in zo verre verbeterd, dat zy in staat was om groote letters met hetzelve te kunnen onderscheiden. Niettemin bleef het slinker oog, geduurende al dien tyd,

[p. 424]

geheel blind, en de Lyderes bleef nog geweldige hoofdpynen, vooral aan de slinkerzyde, behouden. Nog veertien dagen zette ik de electrieke kuur voort, zonder eenige blykbaare vordering te maaken, en gaf toen byna de hoop op, van verder met dit middel te zullen slaagen.

Dan de voorgaande uitwerking, die ik van hetzelve gehad had, deed my echter besluiten, om 'er nog eenigen tyd mede voort te gaan, en ik had het genoegen, dat deeze poogingen ook eindelyk gelukten; want, terwyl ik eens bezig was om vonken uit het slinker oog te trekken, riep zy met verwondering uit, dat zy eenige schemering van licht ontwaar wierd, even als zy te vooren met het rechter oog bespeurd had; en schreef dit toe, dat ik thans een vonk getrokken had uit eene plaats van het oog, die te vooren nimmer geraakt was. Don volgenden dag begon zy verscheiden voorwerpen te onderkennen, en na dien tyd bespeurde zy dagelyks beterschap. Na weinig tyds was het gezicht met beide de oogen volkomen hersteld, en, naar maate het gezicht wederkwam, verminderde allengs de hoofdpyn, en verdween eindelyk geheel.