Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1795

Het jaar MDCCXCIV.

Le Tems est un grand Maitre.

sebille.

De tyd, de vlugge tyd, heeft dan weder een Jaar aan het einde gebragt: een Jaar, vol van aanmerkenswaardige voorvallen, vol van byzonderheden. Ja, Burgers! welk een aantal van verwisselende tooneelen heeft dit afgeloopene Jaar aan ons vertoond, en wie weet, welke vertooningen dit begonnen Jaar aan onze beschouwingen zal voordoen! te regt leert de tyd ons alles, en zal ons nog oneindig meerder doen zien: dan, Gode

[p. 69]

zy dank! gylieden, myne Burgers! die nog met my het lieve levenslicht aanschouwt, gy zyt nog in alle deeze omstandigheden behouden gebleeven!

Hebben sommigen uwer, in het onherroepelyke Jaar, uit den bitteren rampkelk moeten drinken, zyt getroost, Hy, de Almagtige, die slaat, kan ook heelen: Hy kan u op zoo veele verschillende wyze geneezenden balsem in uwe pynelyke wonden gieten.

Het behaage u eene optelling te maaken van alle uwe tegenspoeden, door u in het verdweenen Jaar gesmaakt, en die af te meeten tegen de onverdiende voordeelen, die gy nog geniet, en gy zult u, ô Burgers! overtuigd vinden, dat 'er nog Milliöenen van Stervelingen oneindig beklaagenswaardiger zyn dan gylieden, en dat gy de ondankbaarste der Stervelingen verdient genoemd te worden, indien gy u durft vermeeten, tegen de wyze, en voor ons onbegrypelyke, schikkingen der Voorzienigheid, te morren. Denkt liever altoos, dat, hoe ook de Waereldgolven uwe brooze kiel teisteren, dat het is, de wyze, en voor ons onbegrypelyke, Wil van Hem, die alles ten beste van Land en Volk schikt, en dat Hy ons, ontwyfelbaar, in een voorspoediger staat zal plaatsen, zoo ras Hy het met zyne wyze oogmerken, en ons geluk, overeenkomstig oordeelt! want Hy, de Heer, de Eeuwige, de Oneindige, de Almagtige, die aan tyd nog plaats verbonden is, handelt altoos ten beste van zyne ondermaansche schepselen; en welke plannen, en ontwerpen, gy dus ook vormt, en smeedt, de Heer bestuurt uwe en onze daaden, uwer en onzer lot: Koning en Slaaf staan onder zyn wys gebied; en neemt Hy hunnen adem weg, zy sterven beiden. Zy keeren weder tot stof, en alle hunne voorneemens, verwagtingen, uitzigten en plannen, verdwynen met hun als rook; ja zy worden vergeeten.

Zoo was het (zoo ik my niet bedriege) met sommigen van u, myne Landgenooten, in het verloopen Jaar gesteld.

Wie weet, hoe veelen reeds in den donkeren grafkelder rusten, die weleer een aantal plannen smeedden, om, in dit begonnen Jaar, ware het mogelyk, ter uitvoer te brengen! deezen, om zich groot en aanzienlyk op deeze waereld te vertoonen, - geenen, om, ten koste zyner Evennaasten, zynen wil en begeerte te voldoen, daar anderen slegts hun werk maaken, om enkel te eeten, te

[p. 70]

drinken, en het overige gedeelte van hun leeven, in weelde en losbandige vrolykheid, door te brengen. Dan, God zag uit Zynen hoogen Hemel hunne overleggingen, Hy nam hunne Ziele van hun weg, en ziet zy zyn niet meer!

Wel dan, myne waardige Burgers, betuigt uwe erkentenis aan den wyzen en goeden Bestuurder van uw lot; gylieden inzonderheid, die, in het verloopene Jaar, met Zynen zegen bedeeld werdt, den eenen meer, den anderen minder: hebt gy juist niet gedeeld in de schitteringen der groote waereld, die meer walgingen, dan genoegens, veroorzaaken; gy hebt mooglyk met de uwen een volmaakte gezondheid genooten, sterkte van lighaam, en kragt van geest, ontvangen, om, door naarstigen arbeid, zoo veel te verdienen, om uw huisgezin van het nodige te kunnen onderhouden, en vraagt dan eens aan een aantal Ryken, of zy indedaad wel gelukkiger zyn dan gylieden!

Wel dan, Burgers! dankt Hem, wiens daaden altoos enkele Wysheid zyn.

Laaten dan rampen u omgeeven, verzeld van zorg en smarten! - Laat de boosheid voor eenen tydtriumpheeren, de onnoozelheid verdrukt worden, Gods Vaderlyke oogen zien alle deeze dingen; ter zyner tyd zal Hy dezelve eene heilzaame uitkomst doen verkrygen: want God strekt ons allen tot een Vader, die ons leeven rekt, en ons waare welzyn altoos beoogt.

Zoo vliegen de tyd, en onze Jaaren, als eene vlugge schaduw heenen, en zoo zagen wy dit nieuw begonnen Jaar uit de assche van het oude herbooren worden. Dan, schoon wy tyd en jaaren weg zien vloejen, schoon sleepende Eeuwen zelf vergaan, God, onzer aller Weldoender en Vader, blyft ons egter altoos by!

Wordt nu myn hartelyke wensch als Christen, als Burger, vervuld, zoo doe Hy, de Almagtige, kan het met ons waaragtig geluk bestaan, ons Vaderland in luister groeijen!

Dat by deeze Jaarverwisseling alle rampen wegzinken! Vernieuwd geluk ons bestraale, en allen leed in Zegening verkeere! - Dat milde voorspoed, Handel en Scheepvaart, bloeje, en elk, in zyn vreedsaam Huisgezin, alle ongestoorde genoegens smaake!

ô Bermhartig God, gy die in genade op alle uwe

[p. 71]

schepselen nederziet, - besproei, kan het zyn, het Jaar, dat thans herrees, met de beste uwer Zegeningen; ontzeg ons onze bede niet; verhoor ze vroeg en spade - zoo juichen wy uwe weergadelooze goedheid dankbaar.

Rott. 1 Jan. 1795.