Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1795

Ons verlost en juichent Vaderland; naar aanleiding dezer woorden: Dit is door den Heer geschiedt, en 't is wonderlyk in onze oogen; Psalm CXVII: 23. Voorgesteld op den eersten Zondag der Bataafsche Vryheid, den 25 January 1795, door den Burger P. Schouten, Roomsch Priester en Pastoor te Alkmaar. Tweede Druk. Te Amsterdam, by P. van Buuren. In gr. 8vo. 24 bl.

Naar aanleiding zyner Textwoorden, ontvouwt de verdienstlyke en door zyne Schriften met lof vermaarde Burger schouten het verwonderlyk beloop der zaaken, by het daarstellen der jongste Omwentelinge voorgevallen, ten betooge, dat, zonder de tuschenkomst en medewerking eener onzigtbaare alvermogende hand, de altoos gedenkwaardige gebeurtenis nimmer zon hebben kunnen stand grypen. Vervolgens onderzoekende de wyze, op welke alle waare Vaderlanders zich over de nu zo wonderlyk bekomene Verlossing altyd zullen kunnen verheugen, geeft hy daar toe als het middel aan de hand, ‘zoo wy, als Godsdienstige Burgers, het albestierend Opperweezen eeren, en het welzyn van ons lieve Vaderland, met eenen yver, die naar de wysheid is, steeds betrachten.’ Uitgebreider denkbeelden, dan eertyds de Roomsche Geestlyken plagten te voeden,

[p. 510]

ontmoet men in deeze Leerrede. ‘ô Ja, Geliefden,’ zegt, onder andere, de geagte schouten tot zyne toehoorders; ‘vryheid, gelykheid en broederschap moogt en moet gy zelfs, aan alle uwe Medeburgers, welke begrippen zy in het Godsdienstige ook hebben en voorstaan, met een oprecht hart, toewenschen, en hen, ter aankweeking derzelven, van uwen bestendigen trouw verzekeren; doch nooit,’ voegt hy 'er, als een overtuigd voorstander van de Leere zyner Kerke, nevens, ‘mag eenig tydlyk voordeel, of een mensch ter waereld, u het toebetrouwde pand des Geloofs ontneemen; want vryheid van slaafsche banden kan nimmer vryheid geeven van onverschillig te zyn wegens God, en den dienst, welken gy aan hem verschuldigd zyt.’ Voorts behelst deeze Aanspraak verscheide nutte waarschuwingen; wenschlyk ware het, dat dezelve, zo onder Protestanten als Roomschgezinden, meer eenpaarig gevolgd waren.