Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1791

Een trek van buitengemeene liefde, jegens zynen naasten.

(Naar het Hoogduitsch)

Een Landman op een Keursaxisch Dorp, aan de Boheemsche Grenzen, welken God geene Kinderen, maar wel een zeer aanzienlyk vermogen, een schoon nieuw Huis, welk hy zelve, daar hy het timmeren geleerd had, gebouwd had, en goede vruchtbaare velden, weilanden en hoven gegeven had, woonde meer dan een uur van het Bedehuis af, waaronder zyn Dorpje behoorde; dan, hy was evenwel op alle Zon- en Feestdagen, ook by de weeklyksche Preekbeurten, benevens nog een ander oude, hem geheel gelyk zynde, Gods-vereerer, de eerste en laatste, zoo des Zomers als des Winters, in de Kerk, en hoorde, van zyne eerste jeugd af, Gods woord, met de grootste onderzoekende opmerkzaamheid, hoogachting en eerbied. In bergachtige Oorden, valt de sneeuw, door den wind voortgedreeven, dikwils zoo hoog als de huizen, en deeze twee christus-vereerers moesten niet zelden met veel moeite daar door waaden, wanneer zy hunne Kerk zien wilden; dan niets was in staat om hun te rug te houden.

Nu preekte de Predikant eens, zonder opzigt op byzondere omstandigheden, over 1. joan. III:16.-18. Deze lieveling Gods hoort, denkt en word buitengemeen geroerd. Op zynen vetren hoogstbezwaarlyken Kerkweg, overdenkt hy deeze gedaane Leerreden naauwkeurig, op deeze wyze: ‘uw Broeder is zoo arm, heeft eene zieke Vrouw, veele goede Kinderen, welken niets dan werk, en het vermogen tot eene goede opvoeding, ontbreekt. Gy hebt het goed der waereld. - Hoe, wanneer gy, om uwen Broeder en zyn Huisgezin te redden, hem uw bestaan overgaast? Gy hebt immers met uwe Vrouw nog overvloedig genoeg, om gerust en gemaklyk te leeven, kunt God nog redelyk dienen, enz.’ Om kort te gaan, het resultaat zyner onderzoeking was dit: myn Broeder zal door my nu ook gelukkig zyn, op dat hy God, eenschaplyk met my, nog meer kan liefhebben!

Het geschiedde! Het goede voorneemen wierd gelukkig uitge-

[p. 584]

voerd, en de arme, anders versmagtende. Broeder, bezitter van het Broederlyk huis. Na een korten tusschentyd, zeide zyn Pre dikant, welke niets wist van 't geen zyn hart hen gezegd had, tot hem: het verheugt my hartlyk, myn lieve Vriend, dat gy u uwen armen Broeder, en zyn Huisgezin, erbarmt; hen in uw huis opgenomen, en hun uwe eerlyk verkreegene broodwinning gegeven hebt Wat beweegt u eigenlyk tot deezen stap? Was het enkel een natuurlyk medelyden? enz. Neen, zeide hy, uwe Leerrede over de voor my eeuwig gewigtige woorden, Zoo wie het goed der waereld heeft, en ziet zynen Broeder gebrek hebben - heeft God zoo aan myne ziel gezegend, dat ik het in de daad uit liefde tot God, en mynen Zaligmaker jezus christus, gedaan heb.

Maar waren dan de oogmerken van deezen Man indedaad geheel redelyk? Ja! want kort daarop stierf zyn arme, door vooraf gegaanen nood, afgematte Broeder. Alles kwam hem nu weer toe, en wat deed hy? Nam hy der Kinderen, welke niets betaalen konden, zyn goed af! Neen! Hy gaf den Zoon zyns Broeders alles over, en werkte niet alleen met hem, maar zorgde ook voor de Opvoeding der andere Broeders en Zusters, zoo goed als Vaderlyk, zoodanig, dat nu ook de tweede Zoon door een Huwelyks-vereeniging zyn geluk te gemoet loopt. Deeze edele zielen leeven nog met haare nu half blinde Moeder, hunnen gezonden Weldoener en zyne gezonde Vrouw, vergenoegd, te vrede, en onder Gods zegen by elkanderen. Zy maaken in hun Dorpje, welk als een Paradys gelegen is, en uitziet, een waar Godshuis onder malkanderen uit, terwyl zy elkanderen onderling stigten, verbeteren en gelukkig maaken. De goede Gryzaard is nog dezelfde, die hy voorheen was; hy word tans stil en treurig, wanneer hy ligtzinnigheid omtrent den Godsdienst ziet. Verdient hy geen voorbeeld ter navolging te zyn? Matth. XXV. 34, en volgg.

C.M..... r.