Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1791

De herfst.

Zoo komt dan de Herfst te voorschyn, die zyne vaale sluiër over het Aardryk spreidt - reeds, voor het blyde groen, een graf bereidende. - Hy komt, gewapend met scherpe Seissen, en - gekroond met de rykgelaadene Koomäiren, die, op onze goudgeele Velden, heen en weder zwieren! Wie zou dit kunnen zien, en - zwygen! Wie zou, by de beschouwing hiervan, niet, verheugd, zyne erkentelyke Zangen aanheffen! Alles, wat de veelkleurige en schoonbebloemde Lente, in overvloed, belooft, en de Zomerhitte tot volkomene rypheid heeft gebragt, verschynt thans, in ontelbaare menigte, voor ons gezigt, in alle zyne schoonheid en volmaaktheid. - Nu schikt de Maaijer, op het Veld, voor het staande Koorn, zich in orde, - gebukt, binden zy de schooven in de brandende hitte der Zonnestraalen, daar anderen den verzamelden schat den Landman in zyne Schuuren brengen - Zoo mag den Veldling zyne Bewaarplaatsen met blydschap opvullen - met blydschap: want nu heft de vrolyke Landjeugd Vreugdezangen aan, nu zy de Akkers geklaard - de Graanhoopen gelaaden, en het werk van den Bouwman met alle zyne zorg vervuld zien, en het einde van alle zyne moeiten in 't ploegen - zaaijen - kweeken en bewaaken, beantwoord is. - Dan, niet minder aangenaam is nu de met vrugten rykgelaaden Boomgaard: - De vruchtbaare Natuur, die alles versynt, verandert, tot in het oneindige, het samenstel haarer geurige voortbrengzelen; allen uit de eerste stoffe - gemengd met het gemaatigd vuur der Zonne, en - met Water - Aarde, en - Lugt hervoort gebragt; zodanige zyn de welriekende schatten, die in de koele nachten van dit Jaargetyde, van de buigende, en - zwaargelaadene Boomtakken, nederstorten, tot - 's Menschen dienst.

Nu vertoont ons de Herfst, daar hy zynen dorren voet op den vruchtbaaren grond des Aardryks zet de verwelking der groeijende Waereld; Bloemen - Ooft, ja alles, kwynt: - Nu zien wy de Wandelwegen alöm met afgevallene Bladen, als bezaaid; terwyl Bosschen - en Velden, van alle kanten, een treurig, woest en doods, gelaat schynen aan te trekken, daar verwoesting alles nedervelt.

[p. 495]

Het aangenaame, het blyde, gezang van het lief Gevogelte verlaat ons nu; zy vlugten - verwijderen zich van ons, en worden, door den Aanbiddelyken Bezorger van alles wat is, op eene allerbyzonderste wyze bewaard, tot dat de aangenaame verkwikkelyke Lente weder te voorschyn komt.

De Zon geeft nu geene andere dan korte dagen, en de vogtige nachten werpen de verdikte dampen op het Aardryk neder!

Welk eene aanbiddenswaardige byzonderheid in de schikking der Saizoenen van Hem, die, door zyne ontzaglyke Almagt, de vruchtbaarheid doet zweeven in de dalen: - Hoe heeft elk Jaargetyde zyne uitmuntenheden - het is Jehova, die deeze orde, - deeze weergadelooze schikking, zoo wyslyk zyne vereischten geeft: - Zyne is de aarde en alle haare volheid; Hy is het die het Jaar met zyne goedheid kroont; geevende aan den Akker en het Zaad de volkomene vereischten om vrugten voort te brengen, en aan den Landman de nodige kunde om de Gronden te bebouwen, en de Graanen te behandelen. - Hy schikt hunne zenuwen en spieren tot den vereischten arbeid, daar zy in het zweet hunnes aanschyns hun brood eeten! met smaak en tot verzadiging. Zy bevinden, dat God zich niet onbetuigd aan hun heeft gelaaten - maar hun, integendeel, zoo veele weldaaden bewezen, zoo veel goed gedaan heeft van den hemel, geevende hun den aangenaamen, den verkwiklyken, regen als zy dien behoefden: - Ja, door middel van het wisselen der Saizoenen, en - het genieten van vruchtbaare tyden, hunne harten vervullende met spyze en vrolykheid: - Dat onze mond dan Godes lof - onze tong Jehova's roem vermelden; want - van Hem, en door Hem, verkrygt elk Jaargety zyn beurt; leerende ons, door zyne onnagaanbaare schikkingen, hoe de tyd alles ter nederslaat, hoe alles, op den wenk van Hem, die alles regeert, weder tot niet keert: - Ja, weldaadige Natuur, 't zy gy kwynt of bloeit - 't zy de Lente Zephirs blaast, of - de Herfstwind buldert, gy - gy leert ons, hoe wy eens tot stof zullen wederkeeren, om - naar onze vernietiging, juichende op te staan.

22 Sept.

J.D.V.