De verworven letterroem van Fontenelle.
De dood van groote Mannen maakt een einde aan de jalousy, welke zy leevende verwekt hebben; en veelen genooten nimmer de belooning hunner Verdiensten, geduurende hun leeven; de Ondervinding hangt haar zegel doorgaans aan het zeggen van propertius,
At milhi vivo detraxerit invida turba,
Post obitum duplici foenore reddet honos.
Omnia post obitum fingit majora vetus;
Majus ab exequiis nomen in ora venit.
Dat is,
Maar de eer, die my de nyd misgund heeft in myn leeven,
Wordt my, met dubble winst, geschonken naa myn dood.
De nazaat geeft ons lof, maalt alles als verheven.
Als 't lichaam rust in 't graf, dan word de roem vergroot.
Deeze regel lyd egter uitzondering, en misschien vertoonde deeze zich nooit voller en langduuriger dan in fontenelle, wiens overweegende verdiensten zyne vyanden deeden zwygen, en hem buiten het bereik der onregtvaardigheid plaatsten. Met dit alles betuigde hy zelve menigmaalen, dat hy niet veilig was, vóór dat hy reeds zestig jaaren bereikt had. Op welken tyd hy vyftien jaaren Secretaris van de Academie der Weetenschappen geweest was, in 't genot van een gevestigde agting. Boileau en racine, zyne gezwoore Vyanden, waren toen overleden; de Dichter rousseau, zyn Lasteraar, was uit het Ryk gebannen; en de Dichter roi, een ander mishandelend Hekelschryver, en zyn geslagen vyand, was in veragting geraakt: weshalven fontenelle, die een honderdjaarigen ouderdom bereikte, meer dan veertig jaaren leevens genot had van zyn verworven Letterroem.
Auteursrechtvrij