Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1789

Verzameling van eenige schoone Stukken der beste Uitlandsche. Dichters, vertaald in Prosa en Poëzy. Eerste Stukje. Te Amsterdam, by Emenes en de Vries, 1788. In 8vo. 69 bladz.

Hen, die de schoonste Engelsche en Hoogduitsche Meesterstukken onbekend zyn, heeft men, zoo veel mogelyk, te hulp willen komen, door het uitgeeven van eenige vertaalde Dichtstukken. Overeenkomstig met dit oogmerk, ontmoet men in dit eerste Stukje drie Engelsche en vier Hoogduitsche naarvolgingen, als: 1) Carrie-Thura, naar ossian. 2) Alleenspraak van Othello, naar shakespeare. 3) Klaagzang, geschreven op een Dorps Kerkhof, naar gray 4) Zemin en Gulhindy, eene vertelling, naar wieland. 5) Hymne aan de Mey, naar holty. 6) De bevrydde Slaaf, naar denzelven; en 7) De nieuwe Eeuw, naar klopstock.

Op veele plaatzen, vooräl in de Engelsche naarvolgingen, schynt de Naarvolger te veel aan de Latynsche Spreuk: in Mag-

[p. 251]

nis voluisse sat est, gedacht te hebben. Ten minsten het eerste Stuk, dat eene genoegzaame kunde met de Barden, of oudste Zangers, in zyn' Vertaaler vereischte, is zeer verminkt. Het tweede is beter, doch was ook minder moeilyk. Het derde hebben wy reeds schooner in onze taal, zo als we dit ook in onze beoordeeling, over Lotie en Dafue, gemeld hebben. Uit de overigen, die naar het Hoogduitsch zyn, bevalt ons het beste.

God dank! - dat nu geen keten meer

Deez' sterken arm beklemt, -

Geen duivel, met een schittrend zwaard,

My onder 't roeijen dreigt.

De gantsche hemel lacht my toe;

De schepping schynt my nieuw!

Dit dank ik, blyde Vryheid! u.

God! ik ben vry, - ja! vry.

Des christens bliksem trof uw schip,

ô Woedende barbaar!

Zyn donder brulde dood en het

Op uwe roovrenschaar.

Fluks wimpelde de zegevlag;

De zegezang hief aan;

Geen ysren keten klonk my meer

Aan myne roeibank vast.

Nu vlieg, - nu vlieg ik naar den Rhyn;

'k Heb vaak om hem geweend;

En vind aan zynen oever rust,

Een meisjen, - en een' vriend! -

Dan drink ik uit myn aarden-kruik

Met wyngaardsblaên bekranst,

En drink den vloek van ieder vorst,

Die onze vryheid rooft.

[p. 252]

 

En zegen elken braaven man,

 

Wiens hart voor vryheid slaat,

 

Die gaerne tegen een tyran

 

De vryheidsvaanen draagt.