Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1786

Kort verslag van het lanpschap Kentucky In Noord-America.

(Ontleend uit de Geschiedenis daar van onlangs in Engeland uitgegeeven, door den Heer john filson.)

‘Naardemaal, volgens de jongste tydingen uit Noord-America, de Vergadering van den Staat van Virginie, onder goedkeuring van 't Congres, het verzoek heeft ingewilligd, in het voorleden jaar door het Landschep Kentucky gedaan, om van den gemelden Staat argescheiden te worden; en op zichzelven een Souverainen Staat uit te maaken, oordeelden wy onzen Leezeren peen onaangenaam Stukje te zullen verschassen, met in ons Mengelwerk een kort Verslag te voe-

[p. 254]

gen van dat Landschap, van deszelfs ontdekking en verdere vestiging der Europeaanen in 't zelve.’

Nauwlyks is de naam van Kentucky in Europa bekend, en eerst zeer onlangs is dezelve in de Nieuwe Wereld bekend geworden. Tot dus langen tyd door Wilden en woeste Dieren bewoond, was dit Landschap aan de opmerking en naspeuring der Noord-Americaansche Volkplantingen ontsnapt. - Welk Landschap, egter, verdiende hunne aandagt meer? - Kentucky is een wyduitgestrekt Land, ten westen van Virginie, deels bepaald door de Ohio, anders de Schoone Rivier geheeten, die aan 't zelve, de schatting haarer wateren betaalende, eene gereede gemeenschap opent met alle de deelen van Noord-America.

Dit Landschap ontleent den Naam van een der voornaamste Rivieren, die 't zelve bewateren, en bekend is onder den naam van Kuttawa. Dit heerlyk Gewest heeft omtrent twee honderd vystig mylen in de langte, en twee honderd in de breedte. De Lugtsgesteldheid is 'er zeer gemaatigd en de Grond uitneemead vrugtbaar. Onder de Dieren, aan Kentucky eigen, munt boven allen uit de Urus, by ons bekend onder den naam van Bison. Hy heeft veel van onze Koebeesten; de Kop is zeer groot, de Hoorens zyn dik, kort en gekromd, het Dier zelf is veel grooter van vooren dan van achteren. Op de schost zit een groote vleeschklomp, bedekt met een digten hairbos, van lange, wolle en gekrulde hairen, donkerverwig van kleur. Dit Beest stapt niet gelyk ons Hoornvee; maar springt veeleer op alle vier de pooten; het weeet van vyf honderd tot duizend ponden. Het vleesch is zeer goed om te eeten, en vervult op veele plaatzen het gebrek aan Ossenvleesch; de Huid levert uitsteekend goed Leder uit. Eer de Volkplanters tot in Kentucky waren doorgedrongen, weidden deeze Bisons by duizenden in dat Landschap, en zy worden van eenen zeer wel tembaaren aart bevonden.

De eerste Europeaan, die kennis kreeg aan Kentucky, was de Heer james bride; in den jaare MDCCLIV de Ohio met zyne Canoes bevaarende, zag hy dit heerlyk Land. Deeze gewigtige ontdekking bleef verwaarloosd en slaanpende tot in den jaare MDCCLXVII, wanneer de Heer john frinley, en eenige anderen, met de Inboorelingen handel dryvende, tot in dit vrugtbaar Gevest doordrongen; de Wilden geeven in hunne taal 't zelve de naamen, ontleend van de ligging en de veelvuldige gevesten daar in geleverd, als het Land der Duisternisse, het Middelland, het Land des Bloeds. De Heer frinley was zeer met dit Land ingenomen; doch hy vondt zich welhaast genoodzaakt 't zelve te ruimen, ingevolge van

[p. 255]

een twist tusschen de Handelaaren en Ingezetenen gereezen.

De grondvesting van eene Volkplanting in Kentucky, is menverschuldigd aan den Heer daniel boon; zyn moed, zyn geduld, verdienen den grootsten roem. Getrossen door het verhaal, hem door de eerste. Reizigers gegeeven, vertrok hy, verzeld van nog vyf anderen; en naa eenen zeer langen en modilyken togt, bereikte hy den top van een Gebergte, van welken hy de schoone vlakten van Kentucky overzag. Magtig veel hinderpaalen stonden hem in den weg. Hy deedt verscheiden togten in dat Land met zyn Broeder, die eenigen tyd daar naa zich genoodzaakt vondt hem alleen te laaten, zonder brood, zonder zout, zonder gezeschap van eenig redelyk weezen, zelfs hadt hy geen Paard of Hond by zich, en liep geduurig gevaar van een prooy der Wilden, of van verscheurende Dieren, te worden. - Op een anderen tocht na Kentucky ondernomen, met een aantal gewapende Mannen, moest hy tegen de geduurig herhaalde aanvallen der Inboorelingen kampen, die hem eindelyk gevangen kreegen, en veel beter behandelden dan hy verwagtte. ‘Ik werd, schryst hy’, ‘volgens het gebruik deezer Volken, in een Gezin, voor Zoon aangenomen, en deelde grootlyks in de genegenheid myner nieuwe Ouderen, Broederen, Zusteren en Vrienden. Ik leefde zeer minzaam en gemeenzaam met myne nieuwe Verwanten, en betoonde my steeds zo vrolyk en vergenoegd als my mogelyk was; zy stelden op my een groot betrouwen. Menigmaal ging ik met hun op de jagt; en verwierf dikwyls hunne goedkeuring wegens myne vlugheid en behendigheid in 't schieten. Niettemin lette ik 'er zorgvuldig op, om geen groot aantal der Wilden in 't schieten te overtreffen: want 'er is geen volk jalourscher op dit stuk dan de Kentuckyers. 't Viel my gemaklyk in hunne houding en gebaaren de leevendigste vreugdbetooningen te ontdekken, wanneer zy my overtrossen, en van jalousy als het tegendeel gebeurde. De Koning der Shawanesers begeerde my te kennen, hy bejegende my met eene soort van eerbiedenisse en de tederste vriendschap; my dikwyls veroorlovende alleen op de jagt te gaan.’

Ondanks alle deeze vriendlyke behandelingen, nam de Heer boon de eerste gelegenheid waar om te ontkomen. Welhaast bevondt hy zich geheel alleen in een gedeelte diens heerlyken Lands, bewoond door Beesten en Wilden, die hy te vreezen hadt. Van zyne Togtgenooten waren 'er eenigen gedood, en de andere na nun Land wedergekeerd. Zonder ophouden op zyne hoede tegen de vyanden, die hem omringden, doorzwlerf hy alleen die wyduitgestrekte en woeste fireeken, en bestondt van de jagt. Indien het denkbeeld eener Egtgenoote en geliesde Familie hem zomtyds ontrustte, schonK het ver-

[p. 256]

toon der Natuure hem kalmte en gerustheid. Men zie hier hoe hy zelve een deezer tochten beschryft.

‘Op zekeren dag trok ik door deeze landen; de verscheidenheid en de schoonheid der Natuure, welke zich in het lieslykst jaarsaisoen aan myne oogen opdeedt, verdreef uit mynen geest alle droevige en kommervolle gedagten. De dag liep ten avond; de wind stilde geheel, en de lugt was gansch en al kalmte; niet het minste koeltje bewoog de bladeren der kleinste boomen. Ik beklom eene hoogte, welke over het Gewest heen zag, en ik beschouwde alles met eene aangenaame verrukkins. Beneden my ontdekte ik wydstrekkende Vlakren van het allerheerlykst land. Aan den eenen kant zag ik de trotsche Rivier, de Ohio; haare wateren rolden in een ontzetting wekkende stille voort en bestroomden ten Westen de grenzen van Kentucky. Van verre omdekte ik het Gabergte, den grootschen kruin tot in de wolken ve heffende. - Ik wilde nogmaals het geziet hebben van dit volheerlyk tooneel, en ontstak een vuur by een zoerwater bron. en braadde een stak van een Hart, weinig uuren geleeden gedood, waar op ik my vergastre De schaduwen van den nagt bedekten welhaast het balve he melrond, en de Aarde dronk een verfrissende dauw in. Het loopen, den ganschen dag gedaan, hadt myn lichaam vermoeid, doch de geziene voorwerpen hadden myne verbeelding gestreeld. It vleidde my neder op een hoop bladeten, en sliep vast in, niet ontwaakende voor dat de opgekome zon den nagt verdreeven hadt. Ik stond op, vervolgde myn reis,en doorkruiste. in weinig dagen, een groot gedeelte des lands, steeds met het zelfde vermaak als den eersten dag. In 't midden der schynbaarste behoeste, had ik overvloed. Ik was gelukkig schoon omringd van gevaaren, en in ongunstige omstandigheden. Dan in zulk eene verscheidenheid van voorwerpen en aandoeningen, was het onmogelyk my aan zwaargeestigheid over te geeven. Neen, de volkrykste Steden, met alle de verscheidenheden van den Koophandel, vlytbetoon en de pragtige gebouwen, konden myn hart zo veel vermaaks niet verschaffen als de eenvoudige schoonheden der Natuure, welke ik aantrof in deeze woeste plaatzen.’

Naa omtrent twee jaaren verblyfs in dat Land, nu eens alleen, dan eens door zyn Broeder, die zich weder by hem vervoegde, vergezeld, keerde de Heer boon tot de zynen weder; waar op hy alle zyne goederen pakte, en na Kentucky ging, om 'er zich mat eenigen voor altoos neder te zetten. Veel hadt hy van de Wilden uit te staan, die hem het volvoeren van dit oogmerk wilden verhinderen. De oorlog, die tusschen de Noord-Anericaansche Volkplantingen en Groot Brittanje uit borst, vermeerderde zyne gevaaren en moeilykhed en. Verscheide be-

[p. 257]

legeringen moest hy uitstaan in een kleine Sterkte, door hem gestigt en Boonsburg gebeeten: hy leverde slag, werd gevangen genomen, twee zyner Kinderen werclen gedood, en hy verloor veelen zyner Medegenooten. Dan, in het einde, zegepraalde hy door zyn moed en beleid over alle de poogingen zyner vyanden.

Kentucky geniet thans alle de voordeeten die Vrede en Overvloed aanbrengen. De bevolking wordt begroot op dertig duizend Inwoonderen. De schoonheid der Lugistreeke, de vrugtbaarheid des Gronds en de Wysheid der daar standgrypende Wetten, kunnen niet missen de volkrykheid van dag tot dag te vermeerderen.