v.d. Palm, Dt. J.W. Bussingh, L.v. Oyen, Ds. P. Weilana, en Mr. T. van Limburg, benevens een aantal Verzen, betrekking hebbende tot de algemeene Vergaderingen, en de Uitdeeling van de Eerpryzen aan de gemelde Dichters.
Deeze bundel bevat dus een aantal van aangenaame Dichtoefeningen, van Lieden, de een in meerdere, de andere in mindere maate, in de schoone Dichtkunst bedreeven. Uit het Dichtstuk Het Oorlog van den Heer van der Palm, waarmede hy den Gouden Eerprys behaald heeft, zullen wy een enkelen trek ontleenen.
Zie 'k menschen (Hemel waer 't slechts waen)
Die in elkanders bloed zich baên?
Of zie 'k verwoede tygerdieren,
Die door den honger aangerand,
Hun prooi met open klaeuwe en tand,
Vervolgen, door de Bosschen gieren?
Geen tyger loert op tygerbloed;
Neen! menschen, die de kragt beseffen
Van pligt en reden, overtreffen
De tygers hier in euvelmoed.
Hier waert de bleeke dood, alöm
Treft beurtling, jeugd en ouderdom,
Ze ontziet geen rang; geen schat kan baten:
Hier wordt een dappere Oorlogs Held,
In 's Levens eêlsten bloey geveld,
Ontrukt aan Vaderland en Staten.
Daar valt en sneeft een gryze kop,
Door 't vuur der bliksmende musketten;
Gindsch zien wy 't lyk van hem verpletten,
Wiens arm 's Lands glorie voerde in topp'.
Hier valt een dierbaar kind ter neêr;
Gewond door 's Vyands moordgeweer,
Doen 's Vaders zorgen hem herleeven.
Maer naeuwlyksch ziet hy weêr het licht,
Of straks doet een verweede schicht
Hem, in zyn's Vaders armen, sneven!
Daer zie 'k een ziel vol tederheên,
D'e stervend roept om zyn beminde,
Zyn hart, nog kloppend voor Selinde,
Wordt door een brieschend ros vertreên.
Ginds strydt een teeder vriendenpaer,
Trotseert het dreigend doodsgevaer. -
Auteursrechtvrij