Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1786

Proeve van Mengelpoëzy. Door isaak van haastert. Te Leyden, by A. en J. Honcoop, 1785. In gr. octavo, 85 bladz.

Eene nette taal, eene keurige styl, gepaste versmaat, en cierlyke behandeling zyn de algemeene kenmerken van deeze Proeve. Vooral munt de Heer van Haastert uit, in het zagt schilderen. Zyn verheerlykte Middelaar en Tafereel van het Oorlog voldoen ons, schoon zeer goede Dichtstukken op zich zelve beschouwd, niet in vergelyking met zyn' Lentezang en dergelyken. Hoor, hoe bevallig in den gemelden Zang de Dichter van dat lieve Jaargetyde zingt; zy zelf, die het Rym, als een niet ontbeerlyk vereischte der Nederduitsche Dichtkunst aanmerken, zullen toch eenig schoon in deeze zoet vloeijende en gemaklyk rollende regels moeten erkennen.

Gy, vroegtyd, geeft de spieren
Des stroeven Grysaarts krachten;
Gy schildert purpren blosjes
Op de aangenaame kaken
Van 't jeugdigste der schonen,
Dat aller tong u roemen,
Uw' lof ten top verheffen!
ô Kroon der Jaargetyden!

En wat laager.

Ontrolt de Nacht heur sluyer,
Dan zie ik 't bleke Maanlicht
Door 't schomlend lover blinken,

[p. 41]

 

Terwyl het Nachtegaaltje

 

Zyn aangenaame tonen

 

Doet golven door den Luchtkring.

 

Ook haalden myne klanken

 

By u voltonig orgel,

 

ô Blyde Filomele!

 

Dan rees de Lof der Lente

 

Naar eisch uit mynen boezem.

 

Met eng beperkt vermogen,

 

Met stamerende tonge,

 

Betaamt het yder schepzel,

 

Door dankbaar vuur ontstoken,

 

Den Schepper van die schoonheén,

 

De bron dier Zaligheden,

 

Met hart en ziel te pryzen.

 

Dat al wat leeft u love

 

ô Oorsprong aller dingen!

Hier en daar helt de Schryver tot het Sentimenteele wat sterk over, dat wy als het wezenlyk gebrek in deeze zyne Proeve aanrnerken, en wel als zodanig een gebrek, dat in staat is, om al het waarlyk mannelyke en kragtige, dat anders een' Dichter door den tyd eigen wordt, ontzenuwt, en bederft.