Recept, om iets sentimenteels toe te maaken.
Neem eene gelyke portie van Streepen en Uitroeps-tekenen, welluidende Vrouwennaamen, en reine, hemelsche, eeuwige Liefde: strooi hier over eenig Rommelkruid, bestaande uit ziels-wegsmeltingen, zuchten, neêrzyging, hartkloppingen, ziels-op-krimpingen, jongste vaarwellen, laatste kusschen -----handdrukkingen, snikken, dood, graf, assche, eeuwigen nacht, grondelooze zee der eeuwigheid, enz. meng dit alles wel onder één, giet 'er dan eene Saus van stille, zagte, gloeiend heet gemaakte traanen op; zal goed zyn.
Wil men aan deeze bereiding een Haut gout geeven, men ga te rade met de Hoogduitsche Keuken, die ons de Ingredienten daartoe mildelyk aan de hand zal geeven, als: millioenen Spheeren, Waerelden, Zonnen, harmonische Spheeren-Concerten, wandelende Wolken, Donders, stroomen van Licht, Engelen, Archangels, Seraphs, Cherubs, Wormpjes, Planeeten, Zandkorrels, Verzinkingen in het niet, enz.
Wanneer men 'er eene zoete Saus op wil maaken, moeten 'er (volgens den Duitschen Smaak) veel zaligheidscheppende Blikken, Morgenwolkjes, trillende Sephyrs, en uitwaasemende Nachtviooltjes, inkomen.
Wil men nu dit alles naar den smaak opdisschen, dan moet men het in Saxisch Porceleine Schotels doen, rykelyk met geëmailleerd Beeldwerk, en breede randen, voorzien, zo dat zy in haar midden maar een weinigje van deeze bereiding bevatten kunnen: dit geeft een beter oog, waarom ook de hedendaagsche Koks allerhande soort van spys gewoon zyn zo op de publique Tafels te zetten.