Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1785

[p. 42]

Tydlyk geluk hangt, voor een groot gedeelte, af van onze zielsgesteltenisse.

Twee deeze stelling ophelderende Characters.

Tydlyk Geluk is, voor een groot gedeelte, toe te schryven aan kleine omstandigheden. Wy moeten steeds tragten elk voorval deezes leevens van de gunstigste zyde te bespiegelen, om dit tydlyk Genoegen te verwerven; en zulks is van meer aanbelangs dan men in den eersten opslage denkt, of zich ligtlyk kan verbeelden. Door mangel hier aan worden onderscheide Persoonen zeer verschillend aangedaan, door dezelfde omstandigheden. Om dit op te helderen, zullen de twee volgende Characters kunnen dienen.

Ik vervoegde my deezen morgen by Mevrouw B----- die alle zegeningen deezes leevens bezit, welke hetzelve kunnen veraangenaamen, en aardsche gelukzaligheid mogen heeten; doch, door haare eigene ongelukkige gesteltenis, verkeert zy ze alle in zo veele plaagen en elenden. By myn inkomen werd ik begroet met deeze taal. ----- ‘Zo komt gy dan eindelyk. ----- Ik kan u niet vraagen deezen middag by my te blyven eeten. ----- Niemand op aarde lydt 't geen ik uit te staan heb! ----- Geen Huis is in zulk eene verwildering en verwarring als het myne! Myn Kamenier en Werkmeid zyn deezen morgen heen geloopen, myne Keukemeid ligt ziek - twee myner Kinderen zyn deerlyk verkoud - met een woord ik ben de ongelukkigste Vrouw op den aardbodem! ----- Om myne onrust te vermeerderen heeft myne Oudste Dogter haar woord gegeeven om deezen avond op Assemble te gaan by W-----, zy zal het niet naalaaten: en als iemand my eenigen dienst zou kunnen doen, zie ik altoos dat men my alleen laat. ----- Waarlyk, ik geloof dat ik onder een kwaad gestarnte gebooren ben!’ ----- Op deezen vloed van misnoegen, nam ik myn afscheid van deeze klaagende Mevrouw: dewyl ik duidelyk bemerkte, dat ik, door langer te blyven, alleen gelegenheid zou gegeeven hebben, om haar de lyst haarer jammeren te doen verbreeden.

Naa huis gaande trad ik in by Mevrouw P-----, in 't best haars leevens, over welke ik zints lang het grootste medelyden gevoelde: dewyl zy zich in zeer kommerlyke omstandigheden bevindt; een talryk gezin van nog zeer jonge Kinderen, een verwaande Zot tot Egtgenoot, heeft, die geheel en al aan verkwisting en losbandige vermaaken is overgegeeven. ----- Ik vond, deeze beminnelyke Mevrouw zingende voor een lief Kind, 't geen speelende op haar schoot zat. ----- Op een Le-

[p. 43]

dikant, by het vuur, lagen drie zieke Kinderen. ----- Op het oogenblik dat myne Vriendin my zag, straalde de vreugd uit haare oogen, en een leevendige blos verspreidde zich op haare bleeke en vermagerde kaaken. ----- Zy rees op, ----- zy liep my te gemoet, met deeze heusche taal: ‘Hoe gelukkig dat ik u mag zien! Gy verheugt my door uw onverwagt bezoek! Gy moet, egter, de wyze, waar op ik u ontvang, ten goede houden; myn Meid is deezen morgen weg gegaan, en heeft niet alleen al myn Linnentafelgoed, maar ook Lepels en Vorken, mede genomen. Kunnen wy, (zeide zy lachende,) eeten zonder tafelkleed en verderen toestel? Gy ziet ik heb niemand om my te helpen dan de kleine alida, ----- maar, juist daarom, willen wy te meer onszelven en gelukkig zyn ----- wy zullen lachen en de oude dingen ophaalen. ----- De drie kleinen, die gy daar ziet liggen slaapen, zyn ziek geweest; doen zy bevinden zich beter, en zullen, hoop ik, binnen weinig dagen hersteld zyn. Kom, alida, maak ons tegen den middag wat gereed, het zal schraal, maar, met een goed hart genooten, lekker weezen.’ ----- Ik sleet den dag by deeze uitmuntende Mevrouw, - my hoogst verwonderende over den moed, met welken zy zichzelve opbeurde, onder de weezenlyke rampspoeden deezes leevens; terwyl de misnoegde Mevrouw B-----, te midden van al haaren overvloed, alleen myne veragting gaande maakte.