Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1784

Leevens- en lotgevallen van den grooten Americaanschen veldheer, George Washington.

Aan de Heeren Schryveren der Algemeene Vaderlandsche Letteroefeningen.

myn heeren!

‘In het Mengelwerk No. 1. deezes Deels uwer Letteroefeningen, las ik, met grooten smaak, het kort be-

[p. 171]

rigt van washington. Veelen zullen daar door opgewekt weezen om deeze Held, door de Verlossing zyns Vaderlands vermaard, nader te kennen; en eenig verslag te ontvangen van 't geen hy verrigtte, eer hy zich op dat groot tooneel vertoonde, waar hy zyne rol zo meesterlyk volspeelde. Ik althans, door dat Stukje opgewekt, vroeg een myner Vrienden, die veel Engelsch leest, of 'er geen Leevensverhaal van dien Man voor handen was, - hy gaf my het volgende. - IK heb het vertaald, - en agt het waardig by zo veele Leevensbeschryvingen, in uw Mengelwerk, gesteld te worden, waarom ik het, in die verwagting, Ul. mededeele, enz.’

George washington is de derde Zoon van Mr. augustine washington, een Heer, die groote bezittingen en eene welgevestigde agting hadt in Virginia. Een der Voorouderen van dien Heer verkogt, ten tyde der Engelsche Ryks-Omwentelinge, zyn Landgoed, naby Cave in Yorkshire, en begaf zich na Virginia, waar hy Landeryen kogt in de streek King George's Country geheeten. Hier werd onze Veldheer op den twee- en twintigsten van Sprokkelmaand des Jaars MDCCXXXIII gebooren. In dit Landschap heeft hy thans drie Broeders, samuel, john en charles, allen Heeren, die veel lands bezitten, en ééne Zuster, gehuwd aan den Colonel fielding lewis. Zyn Oudste Broeder, laurens, Capitein der Americaansche troepen, ging en bleef op den tocht na Carthagena; hy was getrouwd aan de Dogter van den Heer william fairfax, van Belvoir in Virginia; by deeze hadt hy ééne Dogter, die jong stierf: zyn tweede Broeder, desgelyks, zonder naazaat overleden zynde, bekwam onze Held het Familielandgoed, naar den Admiraal vernon, Mount Vernon geheeten, aangenaam gelegen aan de Rivier Potomack, weinig mylen beneden Alexandria.

De Veldheer washington is de oudste Zoon in een tweede Huwelyk verwekt. Nooit buiten America geweest zynde, werd hy, (gelyk de meeste Jonge Heeren van middelen in dat Land,) opgevoed onder 't oog van zyn Vader, door eenen byzonderen Leermeester. Eenige kundigheid van de Latynsche, eene regelmaatige kennis zyner Moedertaale, en de beginzels der Wiskunde, waren de hoofdzaa-

[p. 172]

ken zyner jeugdige oefenmgen. Welhaast lag hy zich toe op het beoefenend deel des werks van eenen Landopzigter, (eene kundigheid, onvermydelyk noodig voor Mannen, die Landen, in dit Gewest, bezitten,) en werd binnen kort aangesteld tot Landopzigter van zekere Streek in Virginia. Eene Bediening, veeleer aanzienlyk dan voordeelig; schoon dezelve hem gelegenheid gave om eenige der beste landen uit te kiezen, en volkomen kennis te krygen van de landen op de grenzen.

Wanneer, in den Jaare MDCCLIII, de Landvoogd en de Raad van Virginia, uit Engeland, bevel krdeg, om de inbreuken der Franschen op de westlyke grenzen, langs de Rivieren Ohio en de Boeuf, met geweld te wederstaaan, werd Mr. washington, toen Majoor in dienst des Landschaps, en Adjudant Generaal der krygsmagt, door den Landvoogd dinwiddie, met een Brief afgevaardigd tot den Franschen Opperbevelhebber aan den Ohio, klaagende over de grondschennissen, gepleegd, met verbreeking der toen plaats hebbende Verdragen tusschen de twee Kroonen. Teffens was hy gelast te handelen met de Zes Volken en andere Westlyke Volkstammen der Indiaanen, en hun te verbinden om zich vast te houden aan hunne verknogtheid aan Engeland. Hy aanvaardde dit gevaarlyk Gezantschap, van omtrent vyftien Mannen vergezeld, in 't laatst van Wynmaand: en slaagde zo verre, dat hy, by zyne wederkomst, met het antwoord van den Heer de st. pierre, en het gelukkig volvoeren der handelingen met de Indiaanen, de goedkeurende dankzeggingen zyner Lastgeeveren en Landsgenooten ontving. Een Dagverhaal, van 't geen op deeze Bezending gebeurde, werd in Virginia uitgegeeven, en leverde de blyken op van 's Afgezants vlyt, oplettendheid en oordeel: 't zelve heeft naderhand grooten dienst gedaan aan allen die zich genoodzaakt vonden om diezelfde ongastvrye landstreeken door te trekken.

Korten tyd daar naa de oogmerken der Franschen openbaarder en hunne beweegingen ontrustender wordende, kwam 'er bevel aan de Volkplantingen, om zich te wapenen en bondgenootschaplyk zich te vereenigen. De Vergadering van Virginia ging voor, met eene somme gelds, ten algemeenen dienste, te heffen, en een Regiment van vierhonderd man te werven, tot bescherming van de grenzen der Volkplantinge. De Majoor washington, toen omtrent twee- en twintig jaaren bereikt hebbende, kreeg er het bevel over, en ontmoette, in Bloeimaand des vol-

[p. 173]

genden jaars, eene sterke Party Franschen en Indiaanen, op eene plaats, Red-slone geheeten, welke hy op de vlugt sloeg; na vyftig man gevangen en gedood te hebben. Onder de gevangenen bevondt zich den beroemden Boschopzigter, de la force, met twee andere Officieren, uit welken de Colonel washington de zekere kundschap kreeg, dat de Fransche Krygsmagt, aan de Rivier Ohio, uit meer dan duizend geregelde troepen, en eenige honderden Indiaanen, bestondt. Schoon zyn kleine Leger, 't welk in den gemelden slag eenigzins geleeden hadt, geheel niet bestand was om aanvallender wyze tegen de Franschen en Indiaanen kryg te voeren, besloot hy, nogthans, tegen den vyand op te trekken, en zich van eene goede Legerplaats te verzekeren, waar hy, de aankomst van hulpbenden uit Nieuw-York en Pennsylvanie verwagtende, zich versterkte, en een klein Fort opwierp, aan 't zelve den naam van Necessity geevende. - Op deezen post bleef hy, zonder eenige versterking van manschap te ontvangen, ongemoeid, tot Hooimaand; wanneer zyne geringe krygsmagt nu tot minder dan driehonderd man gedund, aangevallen werd door een Leger Franschen en Indiaanen, meer dan elfhonderd man sterk, onder het bevel van den Heer de villiers. De Virginiaanen wederstonden den aanval van 's Vyands geheele krygsmagt verscheide uuren, versloegen 'er by de twee honderd; wanneer de Fransche Bevelhebber, hun besluit om te sneuvelen of te overwinnen ziende, te raade werd een min gevaarlyk middel, om de Virginiaanen van daar te doen verhuizen, te beproeven, en met hun in gesprek te treeden; 't zelve eindigde in eene Overgave. By welke de Colonel washington bedong, dat hy zou uittrekken met alle krygseere; medeneemende allen krygsvoorraad, goederen en pakkaadje. Dit verdrag werd geschonden, door de onbeteugelbaare geaartheid der Wilden, die de Fransche Bevelhebber niet kon wederhouden van de Virginiaanen, by het uittrekken, te plunderen, en eene slachting onder Menschen, Vee en Paarden, aan te regten. Over de schennis van dit verdrag deedt de Britsche Afgezant aan het Hof van Versailles sterke klagten; en mag dit aangemerkt worden als het tydstip, wanneer het Fransche Hof zich begon te ontmaskeren, en het gedrag zyner Bevelhebberen en Officieren in America (schoon op eene heimlyke wyze) goed te keuren.

De Franschen zetten hunne vyandlykheden aan de Ohio en andere Plaatzen voort, geduurende den Winter des Jaars

[p. 174]

MDCCLIV, en het volgende Voorjaar. Virginia hadt beslooten grooter Krygsmagt op de been te brengen; de Forten Cumberland en Loudon werden gebouwd, en by Wills Creek een Legerplaats gevormd, om van daar den vyand aan den Ohio nadeel toe te brengen. - In deeze verrigtingen, bovenal in het aanleggen der Forten, was de Colonel washington onledig, wanneer hy geroepen werd om den Generaal braddock te vergezellen, die met zyn Leger te Alexandria in Virginia kwam, met den aanvang van Bloeimaand des Jaars MDCCLV. Het oogmerk deezes Legers was dieper het land door te dringen, tot het Fort Du Quesne, (thans het Fort Pitt,) langs den weg van Wills Creek. Naardemaal niemand beter kundig was, in de landen op de grenzen, dan de Colonel washington, en niemand, in de geheele Volkplanting, een zo welgevestigd character van Krygsman bezat, als hy, oordeelde men dat deeze Virginiaan den Generaal braddock van uitsteekenden dienst zou kunnen weezen: met genoegen stondt hy van zyn Bevelhebberschap af, in als Vrywilliger en Aide du Camp onder dien ongelukkigen Generaal. De byzonderheden der Nederlaage en de bykans volslaagene vernieling des Legers van braddock, bestaande uit twee duizend man geregelde Britsche troepen, en omtrent achthonderd uit de Volkplantingen, is bekend; en 't wordt van alle zyden toegestemd, dat het trots gedrag diens Generaals, zyne verregaande versmaading der Americaansche Officieren en Soldaaten, en hoogmoedige verwerping van hunnen raad, de weezenlyke oorzaaken waren van dit zo zeer treffend onheil. Welk een moed en standvastigheid de Americaanen en hun Bevelhebber in deeze beproevende gelegenheid betoonden, bovenal in het dekken van den verwarden staat des Engelschen Legers, kan elk Britsch Officier en Soldaat getuigen, die op deezen noodlottigen dag, door hun beleid en dapperheid, den dood ontkwamen^(*).

Naa Generaal braddock's Nederlaage, vondt de Volkplanting van Virginia het noodig, haare krygsmagt te vermeerderen en op beter voet te brengen, haare Forten te versterken, en Krygstochten te onderneemen om de inrukkingen des Vyands te stuiten. In alle deeze gewigtige dienstbetooningen hadt de Colonel washington het voor-

(*) Zie Captein orme's Letter to Govrenor dinwiddie, als mede de andere verhaalen van dien Dag.

[p. 175]

naamste deel, en kwytte zich tot volkomen genoegen zyns Lands; by alle gelegenheden, den onvermoeidsten vlyt, persoonlyken moed en Krygsbeleid aan den dag leggende. Hy werd, op nieuw, benoemd tot het Bevelhebberschap over de Krygsmagt van Virginia, en bekleedde die waardigheid tot hy des afstand deedt in 't jaar MDCCLIX, toen hy zyne tegenwoordige Egt genoote, de jonge Weduwe van den Heer custis trouwde. Zy bragt hem twintig duizend Pond Sterling vry goed ten huwelyk, behalven het Weduwe goed, en een der voornaamste staaten van Virginia.

Zints dien tyd diende hy den Staat zo volyverig als Raadsheer, als hy tot hier toe werkzaam geweest was om denzelven als Krygsheld te verdeedigen. Verscheide jaaren was hy de vertegenwoordiger van Fredrik County, en bekleedde een der plaatzen voor Fairfax County, toen hy door de Vergadering, overeenkomstig met den algemeenen wensch des Volks, verkoozen werd tot één hunner vier Afgevaardigden op het eerste algemeene Congres. - Met niet weinig tegenzins tradt hy weder op het werkzaam tooneel des leevens; en, uit alles wat tot hiertoe zich vertoond heeft in het Character en 't gedrag deezes uitmuntenden Mans, mogen wy gelooven, dat geene beweegredenen, dan de zodanigen als ontstaan uit de belangloosste Vaderlandliefde, hem ooit konden overhaalen om de streelendste vermaaken des gerusten Huislyken leevens, welke iemand kan genieten, en het groot genoegen, 't geen hy schiep in den Landbouw en het verbeteren zyner bezittingen, te verlaaten. Washington is, misschien, de grootste Landeigenaar in America (de Eigenaars van Pennsylvanie, Maryland en de Northern Neck uitgezonderd:) want, behalven de goederen zyner Vrouwe, en tien duizend Ponden by den dood haarer eenige Dogter aan hem vervallen, heeft hy uitgestrekte Landstreeken, reeds vroeg door hem bezeten, en groote aankoopen van Landeryen gedaan van Officieren, die dezelve, ten loon hunner gedaane diensten, gekreegen hadden: daarenboven is zyn Vaderlyk landgoed Mount Vernon zeer van hem uitgebreid. 't Is onmogelyk, in America, even als in Engeland, de waardy der Landen op te maaken, volgens de jaarlyksche renten of inkomsten, dewyl ze doorgaans door Negers bearbeid worden, of in handen der Hoevenaars zyn. Men zal nogthans de bezittingen van washington niet te hoogschatten, indien men zyne jaarlyk-

[p. 176]

sche inkomsten op ruim vier duizend Ponden Sterlings berekent.

Toen, in het Congres, naa het mislukken van elken stap tot eene verzoening, en naa het smaadlyk verwerpen van alle verzoeken der Americaanen, eindelyk beslooten werd de dwingende maatregelen van Groot Brittanje, met geweld te wederstaan, waren aller oogen op washington geslaagen. Met algemeene stemmen, werd hy opgeroepen tot de verdeediging van zyn Land; en het strekt, misschien, tot zynen byzonderen roem, dat 'er geen één Ingezeten deezer Staaten was, uitgenomen hy zelve, die deeze keur niet goedkeurde; allen stelden zy het onwankelbaarste vertrouwen op zyne braafheid en bekwaamheden. In Hooimaand des jaars MDCCLXXV kwam hy te Cambridge in Nieuw Engeland, aanvaardde aldaar het Opperbevel over de Legermagten van America. Hy werd in de Legerplaats ontvangen met die hartverrukkende blydschap, welke overwigt van verdiensten alleen kan inboezemen, na dat hy, op zyne reize derwaards, in alle Staaten, welke hy doortrok, alle merktekenen van hoogagting en eerbewys ontvangen hadt, welke zy oordeelden verschuldigd te weezen aan den Man, op wien geheel Noord-America de hoop van Behoudenis en Vryheid vestigde.

Naardemaal hy altoos weigerde eenige bezolding in geld te ontvangen voor zyne diensten den Lande beweezen, bepaalde het Congres geene wedde voor het bekleeden van dien gewigtigen post; alleen ontving hy weeklyks eenig geld tot vergoeding der onkosten van zyn Open-tafel en andere noodwendige uitgaven. De Veldheer washington, nimmer in Europa geweest zynde, kon met geene mogelykheid veel van den Krygsdienst, en wat daartoe behoort, gezien hebben; nogthans was hy, om verscheide redenen, de geschiktste Man om aan het hoofd des Americaanschen Legers te praalen. De hoogagting verworven door zyne braafheid en eerlykheid, zyne deelneeming in de zaak zyns Vaderlands uit genegenheid en overtuiging, zyne gemaatigdheid in het Staatkundige, zyne eigene wyduitgestrekte bezittingen, en beproefde bekwaamheden als Bevelhebber, waren beweegredenen, die noodwendig de keuze der Americaanen op hem deeden vallen.

Dat de Natuur hem beschonken had met uitsteekende Krygsbekwaamheden zullen zyne geslaagenste Vyanden hem niet betwisten; en daar hy, reeds van zyne vroege jeugd, gedreeven wierd door een sterke zugt om zyn Vaderland in den

[p. 177]

kryg te dienen, hadt hy deeze natuurlyke bekwaamheden grootlyks aangekweekt, door onvermoeiden vlyt, het sterk beoefenen der beste Schryveren over de Kunst des Oorlogs, en eene meer dan gemeene oplettendheid en nauwkeurigheid in alles toe te brengen. En waarlyk, wanneer wy in aanmerking neemen, dat hy, in den beginne, de aanvoerder was van een hoop Menschen ongewoon aan krygstugt, en onervaren in Oorlogsverrigtingen, eenigzins onbedwingbaar van aart, en die, ten besten genomen, den naam van vlug en goed krygsvolk mogten draagen, nog nieuwlings op de lyst der Soldaaten aangeschreeven, slegt gekleed en ten allen tyde schaars voorzien van de noodige krygsbehoeften, en dat hy met zulk een Leger den voortgang tegenstondt van een Krygsmagt van bykans veertig duizend wel afgeregte Krygslieden, overvloedig bezorgd van al het noodige, aangevoerd door de dapperste Veldoversten van Europa, en ondersteund van eene sterke scheepsmagt, die alle verrigtingen te water belette, zal men washington den eernaam niet kunnen weigeren, dat hy een der uitsteekendste Veldheeren der tegenwoordige eeuwe geweest is.

Washington is een welgemaakt Man, en heeft een vry bevallig voorkomen. Zyne Gelaatstrekken zyn manlyk en stout; zyne oogen blaauw en leevendig; zyn hair is donker bruin; zyn aangezigt langwerpig en eenigzins geschonden door de kinderziekte; zyn kleur is door de zon verbrand, anders bleek; zyne Houding geeft aandoenlykheid, bedaardheid en diepdenkendheid te kennen. Het deftige en bevallige verzegelt zyne handelingen. Hy bezit een uitsteekend verstand, doch geene groote vlugheid: hy is strikt regtvaardig, wakker, en edelmoedig; een liefhebbend Egtgenoot, een getrouw Vriend, een Vader voor den braaven Soldaat; edel van zeden; uit den aart eenigzins stil; een vyand van Bygeloof en Vervolgzugt, welke zo menigmaalen de Christenen van de eene Belydenisse aanzette om die van eene andere te vermoorden; men weet niet dat hy ooit de paalen der striktste Maatigheid te buiten ging; met één woord, alle zyne Vrienden, en die hem kennen, betuigen, dat niemand immer in één Persoon de Deugden van eenen Wysgeer met de bekwaamheden van eenen Veldheer beter vereenigde.

Zodanig is het groot Character 't welk washington toegeschreeven word door zyne Landgenooten, en wy weeten niet dat een dier trekken hem ontzegd wordt door zyne bitterste vyanden in Engeland.

[p. 178]

‘De opgegeevene Leevensbyzonderheden, en Kenschets, van deeze Veldheer, zyn in Engeland uitgekomen in den Jaare MDCCLXXXI. Het beloop des Americaanschen Krygs heeft aan alles, wat men van zulk een Man mogt verwagten, beantwoord. De vrygestreeden Americaanen bewonderen en aanbidden hem als hunnen Verlosser. Geheel Europa slaat een oog vol verrukking op den Held, die de onbaatzoekendheid zyner inzigten vertoont, door het nederleggen van allen Gezag, nu hy zyn oogmerk, de Vryheid zyner Landgenooten, met zo veel beleids en moeds, bevogten heeft. In washington zien wy de hoogberoemde Helden der Oudheid herleeven, die, naa den kryg voor 't Vaderland, zich tot het afgezonderd Landleeven begaven. Dat hy lang de vrugten plukke en inoogste van zyn Moed, Vryheidsmin, Vaderlandliefde en Trouwe! - Aandoenlyk Feest der Vryheid in Noord-America gevierd! - Uw Verlosser laat u over aan uwe eigene welopgestelde Wetten, door Rede, Menschlykheid en Godsdienst, voorgeschreeven, terwyl hy het zinnebeeld van eigendunklyke, Opperheerschappye verbreekt, vergruist, en onder zyne Vrygemaakte Landsgenooten strooit.’