Utrechts zang-prieeltjen

[p. 238]

[O soet en aengenaeme beeldt]

Stemme: Florida so het wesen mach.

O Soet en aengenaeme beeldt:
Waer op Naturaes gonste speelt,
En soeckt op 't schoonste te toonen,
Haer konst, die sy aen u vereert,
V schoone schoonheyt leert,
Dat ghy zijt waert te kroonen.

2 Vermits men niet kan sien een treck,
Die dit, of dat heeft van gebreck:
Maer 't pronckt u boven maten.
V Voor-hooft hoogh, en blanck geciert,
En ooghjens gemaniert,
Moet git u bruynheyt laten.

3 V hayrtjens dradigh als het gout,

[p. 239]

 

Het geen, geen Minnaers oogh vertrouwt,

 

Op 't naeuste te door-kijcken,

 

Die uwe schoonheyt maer belonckt,

 

Die voelt sich straks ontfonckt,

 

Door wie sult ghy dan wijcken?

 

 

 

4 V Montjen niet te kleen, noch groot:

 

Maer wel besneen, u kaeckjens root,

 

(O schoonheyt noyt vol-presen)

 

V hals veel witter als een Swaen,

 

En krop soo net gedaen,

 

Hoe moet het ander wesen?

 

 

 

5 V Borsjens blancker als Yvoor,

 

Gemenght met blaeuwe aders door,

 

Waer op twee Kars-jens wassen,

 

Ick sweer dat ghy o Dwingh Goddin,

 

De moeder van de Min,

 

In schoonheyt komt verrassen.

P.V. Goor.