Utrechts zang-prieeltjen

't Samen-spraeck.

Stemme: Och! Haesje mijn Schat.

Trijn.

H Oort Louweris-Oom,
Waerom dat ick koom:
Ick ben tot Trouwen ghesint;
Oock weet ick een Knecht,
(Ey raedt my eens recht,)
Die mijn geweldigh bemint;
Wat souje me raen,
Soud' ick hem aenslaen:
Hoe duncket jou goedt of quaedt:
Daerom, daerom, och! Louweris-Oom
Soo kom ick by jou om raedt.

Louw.

2 Wel Trijntje me Kindt,

[p. 201]

 

Siet wat je begint,

 

Te trouwen dat het wat in:

 

Maer trouje die geen,

 

Iy weet wie ick meen,

 

Soo trouje noch van mijn sin.

 

Daer sit vry wat goet;

 

En sooje dat doet,

 

Siet eens of Oom jou niet kent

 

Ick sel, ick sel, versinje dat wel,

 

Iou maecken mijn testament.

 

 

 

3 Dat 's Iores, niet waer?

 

Neen seecker mijn Vaer,

 

Dan blijf ick noch liever die 'k ben,

 

Eer dat ick een bloedt

 

Wil Trouwen om 'tgoedt,

 

Een Saggelaer, een Ian-Hen.

 

Wil jy me verbien

 

Te trouwen die 'k mien,

 

Ick wedme dan niemandt en krijght:

[p. 202]

 

Daerom, daerom, och! Louweris-Oom

 

So bid ick dat jy toch swijght.

 

 

 

Louw.

 

4 Hoe steeck jy dus op,

 

Heer! wat hebje'ien kop:

 

Laet hooren eens Trijntjen wie 't is,

 

Een Knoet of een Mof,

 

Toch daer is niet of, 'k Meen dat icket half wal gis,

 

Maer daer leydt niet an, Is hy een goet Man,

 

En datje te samen wel bent:

 

Ick sel, ick sel, versinje dat wel,

 

Iou maecken mijn Testament.

 

 

 

Trijn.

 

Wat soo, dat 's een woordt!

 

Nou Oompje gaet voort,

 

En maeckt dat ons Hylick dan sluyt,

 

En Sondagh wilt - - odt,

 

Ten eersten een Bodt,

 

Soo wordt ick alreedts de Bruyt:

 

'tIs my om wat aers,

 

Ick drager wat swaers,

 

Wat raedt, dat hy my nou liet:

[p. 203]

 

Daerom, daerom, och Louweris-Oom,

 

Maeckt dat het ten eersten gheschiedt.

I.I. van Asten.