Utrechts zang-prieeltjen

Op Susannaes reynheydt, tot Lof van de selve.

Toon Nova.

H Oe suyv're Reynheyt God behaegt,
Dat kan men klaerlijck sien:
Want als SUSANNA wierdt belaeght,
Van Goddeloose Spien,
Wees haer de Heer en groote Godt,
Een wegh en open baen,

[p. 173]

 

Dat sy tot aller Boeven spot,

 

Mocht suyver henen gaen.

 

 

 

2 Maer laes! De Vrome lijden noch,

 

Schoon heur gheen sond' en quelt:

 

Susanna wierdt door valsch bedrogh,

 

Voor 't hooghe Recht ghestelt.

 

Maer siet: door Daniels wijsen raedt,

 

En sijn voorsichtigheydt,

 

Wordt heel en al de slimme daedt,

 

Ontdaen, en bloot gheleydt.

 

 

 

3 De ontschuldt leyt de vrome staegh,

 

En recht altijdt op:

 

In voeghen dat deselfde plaegh,

 

Haer vaeck noch treft den kop.

 

Susanna heeft 'er eere weer,

 

En yder gheeft 'er lof:

 

Maer dese Guyten zijn omveer

 

Ghestooten, in 'et stof.

 

 

 

4 Susannaes lof en luyster blinckt,

 

Om datse suyver was.

[p. 174]

 

Maer Fielten! uwen name stinckt,

 

En leydt in vuyle asch:

 

V snoo vervloeckte geyle lust,

 

Is door 'et vinnigh zwaert,

 

(Dat u vermoorde) uytgheblust,

 

Ghy waert niet anders waert.

 

 

 

5 Dit is een onghelijcken loon

 

Die Godt den menschen gheeft:

 

Den desen krijght een goude Kroon,

 

Die hier Godtvruchtigh leeft.

 

Den geenen krijght een sware straf,

 

Die Goddeloosheydt doet:

 

Om dat hy noyt ghehoor en gaf,

 

Aen 't eenigh Opper-goedt.

Mint Reynheyd, soete Jeught, sy sal u meer vercieren,

Dan of ghy dapper waerd omhanghen met Lauw'rieren,

Want niet dat Godt de Heer soo wonder wel behaeght

Dan dat een jonghe Spruyt een suyver herte draeght.

A.I. Liever.