Utrechts zang-prieeltjen

[p. 175]

Amintas Aenspraeck, Voor de deur van
Belinde.

Stemme: Balet de Bronckhorst.

Amint.

G Olde stralen,
Ey staeckt u schichtigh klimmen,
Waer op ick wacht:
Wilt doch dalen
Beneden aen de kimmen,
Soo wordet nacht:
Als de schaemt des Minnaers is vergaen,
Dan wil ick spreecken,
Mijn Lief met smeecken,
Ey laet ons queecken
De Min, van u, en my, en my, en my,
Door de soete Queestery.

2 Lieve Starren,
Wanneer sult ghy beginnen?

[p. 176]

 

Ey gaet u gangh:

 

Hoe verwarren

 

Mijn afgesloofde sinnen,

 

Door 't langh verlangh:

 

Ick gae heen, tot aen Bellindes deur;

 

Ach s'is gheslooten,

 

Ick ben verschooten,

 

Kond 'icks' op stooten;

 

Och Minne! wat baert ghy, baert ghy, baert ghy,

 

Suur, voor soete Queestery:

 

 

 

3 Ach Bellinde!

 

Light ghy alree ghedoocken

 

In 't pluymigh Bedt?

 

Ziels beminde,

 

Zijn d'Ooghjes toe-gheloocken,

 

Wat of u let?

 

Ey staet op, en laet u Minnaer in,

 

Die met verlanghen

 

V soeckt t'omvanghen,

 

Dijn roode wanghen

[p. 177]

 

Te kussen, zy aen zy, aen zy, aen zy

 

In de soete Queestery.

 

 

 

Bellinde.

 

4 Ach! wat droomen

 

Doen my den slaep af breecken?

 

Neen droom, t' is waer:

 

Wie mach komen

 

Om my dus laet te spreecken:

 

Wel hey! wie daer?

 

Amint.

 

Lief't is vriendt. Bel: Dat weet ick seecker niet,

 

Ick ben vertoorent,

 

De Wachters hooren 't,

 

Iae sy verstoorent

 

En achten sulck gevry, gevry, gevry

 

Licht voor pijpesteldery.

 

 

 

Amintas.

 

5 Neen vriendinne,

 

Noyt pleeghd' ick sulcke schanden

 

Voor yemandts deur:

 

Maer u Minne

 

Die doet my heftigh branden,

 

Dat ick dus treur:

[p. 178]

 

Siet daer is een Liedtje van ons tween:

 

Dat gingh ick maecken,

 

Of ick mocht raecken

 

V gunst te smaecken

 

Op 't Bedt/ maer nader niet, daer niet, daer niet

 

Dan ghewenschte vreught geschiedt.

 

 

 

Bellind

 

6 Liever Harder,

 

Gaet vry stil heenen duycken,

 

En houdt u rust:

 

Ghy mocht varder,

 

Ons vryigheydt misbruycken,

 

Door geyle lust.

 

Amintas

 

Neen Bellind, de deught die geeft ghetuygh,

 

In al mijn schriften,

 

Dat ick door driften,

 

Noyt socht te liften

 

De eerbaer Maeghde blom, de blom, de blom,

 

Maer als een trouw Minnaer kom.

 

 

 

Bellinde

 

7 't Moest my lusten

 

Een vryer in te laten,

[p. 179]

 

Dus onbekendt:

 

Laet my rusten,

 

Komt Morgen eens wat praten

 

Wie dat ghy bent.

 

Amintas

 

Ach! voochdes, ey macht niet anders zijn.

 

Bellinde

 

Neen wilt vertrecken,

 

En my niet wecken.

 

Amintas

 

Dat sal my strecken

 

Tot pijn, ach! Lief, goe nacht, goe nacht, goe nacht;

 

Ey! houdt my in u ghedacht.

Adieu tot Morghen.