Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– AuteursrechtvrijStemme: Carileen
Coridon.
S Ylvia, dus eensaem met u Schaepjes,
Dwalend' langhs de dorre Strandt,
Schoon dat Phoebus sijn best
Daelt nae het West,
En duysterheydt bespreydt het gantsche landt.
Keert weert nae
De Rey van d'Harders knaepjes,
Die u sacht gewoelde Vee
Verschoonen sullen, soo
Van dranck als stroo,
En boeten haer grage lust, van liever-lee;
| |
[pagina 171]
| |
Dus vliedt van Thetis
Stroomen, en verkiest
't Landt, eer 't u leet is,
En u Vee verliest
Het spoor// Ey hoor
Doch nae mijn bee:
Ghebiedt// Ende siet,
Coridon wil graegh mee.
Sylvia.
2 Coridon offert dees dienst een ander,
Die wel licht veel meer vermaeck
Sal scheppen in u tael,
En soet onthael,
Als Sylvia, die nae d'eensaemheydt haeck:
Merckt dit kon
Oock (midts dat aen malkander
Ghy en Galathe verplicht
Zijt haren jalousy:
Dies 'k bid ghy my
| |
[pagina 172]
| |
Verschoont, en thoont dieswegen ghy my zwicht,
En oogh het Vee nae
Van u Harderin,
'k Meen Galathea,
Wenschend' waere Min
Noyt wijckt// Maer blijckt,
Door trouwheyts trouw,
En vlecht// T'saem in d'Echt,
't Geen mennigh garen souw.
|
|