Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 167]
| |
Stemme: De stille Nacht die naeckt.
D E blonde Phebus schijnt,
Dat Carileen haer pijnt
Hier in de groene weyden,
Dicht by 't ghevlochten woudt,
Daer sy vast schildt-wacht houdt,
Haer Harder te verbeyden.
2 'k Gae dan nae Carileen,
Door 't Else-bosjen heen;
Mijn Enghel sal verlanghen:
Want eenigheydt alleen,
Baert treuren en gheween:
Ick gae, en spoey mijn gangen.
3 Dit is de groene wey,
Daer Carileen my sey
Dat sy my souw verwachten:
Maer laes! sy is'er niet;
Wat of daer is gheschiedt?
| |
[pagina 168]
| |
Hoe woelen myn ghedachten!
4 Heeft u het wildt Ghediert,
Dat door de Bossen swiert
Verscheurt aen duysendt stucken?
Soo laet u Geestje doch
Eens by my komen noch,
Dit Rif uyt 't Lichaem rucken.
5 My dunckt ick hoor gherucht
Van Schaepjes, die de lucht
Vervullen met haer blaten;
't Is mis, het is ghedroomt,
't Is 't rits'len van 't Gheboomt;
Neen, 'k hoor daer yemandt praten.
6 Nou Carileen, stae vast!
Wat zijt ghy voor een gast?
Ghy sult my niet ontsnappen.
Komt steldt u gheest te vre'en,
En scheurt dees Romp van een,
'k Wil mee nae Styx toe stappen.
7 Hoe, is't maer artseny!
| |
[pagina 169]
| |
Wie staet daer aen mijn zy?
Ghy sult my niet ontloopen.
Och! 't is een doodtse Romp,
Een Boomeloose stomp:
Ghy soudt het aers bekoopen.
8 Hoe is de Lucht besmoockt,
Siet hoe 't daer gunder roockt;
Ay! siet dat bosch eens branden:
Daer's Charon met sijn Schuyt,
En loert vast op de buyt;
Ey Veerman houd u handen.
9 Ach! hoe mijn ziele woelt:
Komt bracke tranen spoelt
Langhs dees verbleeckte kaecken,
Van daer rolt op de aerdt,
En daer soo veel vergaert
Tot ghy een beeck kondt maecken,
10 Daer ghy u selfs in drenckt.
Ach! Cloris overdenckt
Wat dat ghy hebt begonnen
| |
[pagina 170]
| |
V Carileena doodt
Wat vloeck, O! snooste snoot,
Mach voor u zijn versonnen?
|
|