Utrechts zang-prieeltjen

[p. 96]

Minnaars-klachten.

Toon: Repicava las Campanillas.

O P-gehoopte, my, traantjes zonder tal,
Ten oog', uytbarsten, door het ongeval,
Ten oog', uytbarsten, door het ongeval,
De tegenspoeden, mijn zinnen, verwinnen,
En overromp'len, met deirlik geschal,
En overromp'len,
En overromp'len, met deirlik geschal.

2 O Lucella! pronk aller Maagden-stoet,
Bandt ghy de Minne nu uyt u gemoed?
Bandt ghy de Minne nu uyt u gemoed?
Ghy die altijdt hebt, voor desen bewesen,
V Dienstb're Slaave wederliefdens zoet,
V Dienstb're Slaave,
V Dienstb're Slaave wederliefdens zoet.

3 Ach wat vreugde! was 't voor mijn hete smert

[p. 97]

 

Doen gy verligte, mijn verliefde hert,

 

Doen gy verligte, mijn verliefde hert,

 

Als ick mocht laaven, mijn lusjes, door kusjes,

 

Mijn grage Lipjes, vast, aan d' uw', verwert

 

Mijn grage Lipjes,

 

Mijn grage Lipjes, vast aan d' uw', verwert.

 

 

 

5 Maer verstooten, van deze zoetigheyt

 

In duisend kwalen, uwen minnaer, leyt,

 

In duisend kwalen, uwen minnaer, leyt;

 

Want daar gy eertijds my placht te verachten,

 

Met zoet verlangen, op gezette tijd,

 

Met zoet verlangen,

 

Met zoet verlangen, op gezette tijd.

 

 

 

5 Soo verandert is, dat de hete gloet

 

Van Minne-vlammen, daar mijn ris in wroet,

 

Van Minne-vlammen, daar mijn ris in wroet

 

Noch bange klagten, en smeecken, kan breecken,

 

V yzig hert, en diamants gemoed,

 

V yzig hertje,

 

V yzig hert, en diamants gemoed.

Daak.