Utrechts zang-prieeltjen

[Foey u daedt! eerloose Meyt]

Stemme: Soet lieve reyne Maeght.

F Oey u daedt! eerloose Meyt,
Laster moet ick van u spreecken:
Hebt ghy niet wel eer gheseydt
Dat een stale muer sou breecken,
Eer ghy breecken soud' u woordt?
Valsch werd' ick nu rechte voort
Van u uyt-gestreecken.

[p. 77]

 

2 Cupido hadd' my geblint:

 

Nu den doeck is van mijn Oogen,

 

Sien ick wien ick heb gemint,

 

En van wien ick ben bedroogen;

 

Prijs noch eer en is sy waert:

 

Want sy is van sulcker aert

 

Als die niet en doogen.

 

 

 

3 'k Meend, het Hilick was al klaer,

 

Ick ginck wedden op mijn trouwen,

 

Dat ick minder als een Iaer

 

Met mijn Lief sou Bruyloft houwen:

 

'k Wouw al met de mont in 't gras,

 

Eer ick in de Wey eens was,

 

Door de Lust van trouwen.

 

 

 

4 'k Hadd' al reed mijn Bruyloffs Goedt,

 

Bef en Hembden laten maken,

 

Met een fijne Bruylofts-hoedt,

 

En een Kleet van 't beste Laecken;

 

Veeltijts dacht ick; Alst Gebraet

 

Op mijn Bruylofs-tafel staet,

[p. 78]

 

Heer hoe sal dat smaken.

 

 

 

5 'k Was al Bruygom in mijn hart,

 

'k Hielt de Bruyloft in mijn zinnen,

 

Foey dat ick, ô groote smart,

 

Oyt bestondt om haer te minnen:

 

Nou scheyt dese Prooy daer uyt

 

Bruygom ben ick sonder Bruyt:

 

Wat mocht ick beginnen.

 

 

 

6 't Is geen noot, ick weet noch raet,

 

Al stoot sy my voor de Scheenen,

 

Als de blauwigheyt vergaet

 

Sal de pijn oock sijn verdweenen;

 

Dan sal ick eens leggen an,

 

Of ick haer bedriegen kan,

 

En dan reys ick henen.

Sus doet ghy dit, soe siet toe

Wat ick u eens weder doe.

Jan Janssen van Asten.