Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

Een Klugt van een Jonkman, en een Jonge Dogter.

Stem: Moeder geeft my eene Man.

Onlangs op een avond laet
Schotel bier en broodje:
Ging ik wandelen langs de straet
Met myn Liefje?
Honning diefje
Digte by een bootje.

Ik dat Bacchus nat in 't lyf

Swak gelyk een strootje;
Toen zo sprak dit jonge Wyf:
Laet ons zamen;
Sonder schamen?
Kruppen onder 't bootje.

't Bootje dat lag op de Wal:

Schier het onderste boven!
Daer wy zamen by geval
Kropen onder:
't Ik geen wonder!
Wild my vry gelooven.

[p. 74]

 

Ik rolde met dit zoete Lam,

 

Rond gelyk een klootje:

 

Ik haer in myn armen nam;

 

Met een stootje,

 

In het slootje

 

Zagjes onder 't Bootje.

 

Houje digt de Wagt die komt;

 

Onder 't holle Bootje,

 

't Is zoo erg za lustig pompt,

 

In 't bootje,

 

Tussen 't slootje,

 

Onder 't holle Bootje.

 

Wy pompten daer met ons bey

 

't Water in het slootje;

 

Lubbert die liep in de Wey,

 

Tot hy struykelt,

 

En hy Duykelt

 

Met zyn kop in 't bootje.

 

Lubbert wierd zoo byster nat

 

In het holle bootje:

 

Dat het nat liep langs zyn gat,

 

By den Denter,

 

Als een slenter:

 

Onder 't holle bootje.

 

't Meysje hielp hem uyt de nood,

 

Onder het holle Bootje.

 

Lag zyn hoofje in Haer schoot;

 

Om zyn Oogen,

 

Af te Drogen,

 

Onder 't holle Boodje.

 

Dog dit was Wel haest in 't rugt,

 

't Stootje onder het Boodje,

 

Van dees Liefjens met genugt,

 

Die te Garen,

[p. 75]

 

Vrolyk waren:

 

Onder 't holle boodje.

 

Wagt u dat u niemand ziet,

 

Onder 't holle boodje;

 

Dan zingt men daer van geen lied:

 

Wild gy snoepen,

 

Wild niet roepen,

 

Onder 't holle boodje.