Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

Vryagie tusschen een Jonker en een Herderin.

Stem: Al wat men doet men kan geen &c.

God groet u goede morgen Harderinne,

Jonker.

Hoe komt gy zoo vroeg in het groene Wout
Al met u Schaepies zoo ten Velden inne
Hier in het fiere groene gras bedoud,
Rust by de Beken;
Ik moet u spreken;
'k Verzoek U tot myn Vrouw:
Helpt my maer uit de rou.

Harderin.

Ach Jonker staekt dog al U valsche zinnen,

Ik ben een eerbare slegte Harderin,
Die met haer Schapies trekt te velde inne
Gaet na het Hof veranderd daer u Min,
'k Blyf by myn Schapen?
Om vreugd te rapen,

[p. 76]

 

Ik ben te slegt voor jou;

 

Kiest vry een aer Juffrouw.

 

Jonker.

 

Ach Schoon Priences edele Herderinne

 

Ag schoone Beeld verhoord dog eens myn klagt;

 

Ik ben een Jonker die U komt beminne

 

Versmaed my niet om dat ik U verwagt

 

Engel geprezen

 

Wilt my genezen

 

Laet varen 't groene Wout,

 

En kiest een schat van Gout.

 

'k Heb veel Lakeyen ende Kameniere

 

Die U het lyf zullen vercieren gaen

 

daerom wild Uwe min aen my bestiere

 

En laet varen al wat U gaet aen,

 

Ach Lief geprezen,

 

Wild my genezen,

 

Ontfangt op Trouwe te pand,

 

Een schoone diamant.

 

Ik zal my Lief een zyde kleed doen maken

 

Een rok doorwerkt van het roder goud,

 

Een paer muyltjes van zyde root scharlaken

 

Met goude kanten daer rondom beboort,

 

En parel-snoeren,

 

die zult gy voeren,

 

Op u hart een fyne Boot,

 

Myn Lief gelyk de Groot.

 

Op u hoofd daer zult gy een Fontansie drage,

 

Van schoone Kant en Goude linten klaer

 

dat u de pragt en staet wel zal behagen

 

Engel laet varen al u Schaepies maer,

 

dan zult gy vuren,

 

Een Goud Sinturen,

 

Gebonden om u Lyf

 

Myn lief tot u geryf.

[p. 77]

 

Herderin.

 

Jonker door al u zoete minne woorden

 

Soo zal ik myn terstond bereiden gaen,

 

Uw groote staet die gy my seld te horen

 

Bedenkt u dog eer het is gedaen

 

Ik kom ontfangen,

 

Met groot verlangen,

 

Uw Trouw en Eerbaerheid,

 

Den Jonker was verbleid.

 

Jonker.

 

Ik zal myn Amarant nu t'huis gaen halen,

 

Hy gaf haer op de zoete Trouwe een kus

 

Sy is de geen die in myn Siel komt malen,

 

En op haer Borsjes blank heeft hy gerust,

 

Een lief geprezen,

 

Ik ben genezen,

 

Verlost van smert en pyn,

 

Wellekom moet gy zyn.

 

Vlegt nu een krans van Groene lauwerieren,

 

Van Maegde Palm Bloemen en Groen kruyt

 

Wilt nu den Bruidegom en Bruyt vercieren

 

Sa muzikanten maekt een groot geluit

 

Speelt op Schalmeyen,

 

Wilt u verbleyen,

 

En wenst dat zoete Paer,

 

Geluk en vreugt te gaer.