Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf
(1769)–Anoniem Tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf–
AuteursrechtvrijStem: Verlaat gy myn Verheven Ziel.
Leander
Ach Zilvia myn waerde Maegd,
Staet op en wilt niet langer slapen,
Myn Engel ziet de zon die daegd:
't Is tyd dat wy weiden ons Schapen;
Zilvia hoord gy niet?
Wilt u dog kleden gaen,
Ik zal zingen een Lied,
Zilvia hoord gy niet?
Ik bid u wild opstaen,
En hoord dit Mey-lied aen:
| |
[pagina 69]
| |
Silvia.
Leander zo u wil geschied,
Om hier zo vroeg voor my te zingen!
Zoo zingt dan vry een Geestig Lied,
Daer heb ik lust in zonderlinge;
Want 't is heden den tyd;
Dat men nu in de Mey
Voor al God dankbaer zy,
Want 't is heden den tyd,
Dat wy voor groene Lof,
Ook Godt danken daer of.
Leander zingt een Mei-Lied terwyl haar Silvia Kleed.
Heft op zijn ziel uit hert en mond,
Den lof des Heeren te verkouden,
Tot dankbaerheid dat men dees stond,
Alles zo heerlyk heeft bevonde,
ô Aengename tyd!
Een lieffelyke Mey,
Die ieder een verbleid,
ô Aengename tyd!
En Lieffelyke Mey,
Die God ons weer bereid.
Men ziet nu dat aen alle kand,
Alles op nieuw weer uit komt spruiten,
Bomen en Kruiden veelderhand,
So in Steden als daer buiten,
Dat alles in d'fleur,
En in zyn bloeizel staet,
Ook bloemen zoet van geur,
ô Aengenam pleizier,
ô Heerlyke fleur,
Dat Godt ons weer schenkt hier.
| |
[pagina 70]
| |
Het gevolgelte in de Lugt verheugd,
Dat hoor men overal nu zingen,
De Beesjes ziet men met geneugd,
Zeer vrolyk in Weide springen,
Ja men ziet abondant,
In Beken en Revier,
De Visschen veelderhand,
Ook met een groot Plyzier
Men ziet aen alle kant,
De Konyntjes lopen hier.
Men ziet hoe dat het vee hem laet,
En het gediert te zamen paren,
Ach mocht ik met myn Zilviaet,
In Eer en deugden ook vergaren,
Want schoon men 't alles ziet.
En heeft zyn lust en wensch,
Zoo kan alleenig niet
Ook blyven zoo de Mensch,
Want God zelfs Gebied,
Dat men na zyn Deel ziet.
Silvia.
Wel Leander wat hoor ik Daer,
't Scheint of gy zingt van Minne-zaken,
Ik meenden dat uw zingen wear,
Hoe heerlyk alles is Geschapen:
't Is waer God heeft den mensch,
Gepaerd in 't Paradys,
Al na zyn lust en wensch:
't Is waer Godt heeft den mensch,
Dit welgeboden aen,
Maer magt 't ook laten staen.
Leander.
Wat kan der heerlyker zaek,
Myn Liefste op Aerde Wezen,
| |
[pagina 71]
| |
Als dat man en vrouw heeft vermaek,
Met malkander in vreugd te leven,
En zou de wereld niet,
Geheel te ondergaen,
Als 't paren niet geschied?
Ach Silvia ach ziet!
Op de Getrouwigheid,
Die altyd by myn leid.
Silvia.
De trouwheid en opregte min,
Geloof ik is by u te vinden,
Maer ik heb in 't paren geen zin,
Zoekt gy een andere Beminde,
Ik wil leven alleen
Want al het Aerds pleizier,
Dat is voor ieder een,
Ik wil leven alleen,
En kan de vreugden dan,
Wel hebben zonder Man.
Leander.
Ach Zilvia! ach waerde Maegt!
Ach wil u zinnen anders wende!
Want gy het op 't lest beklaegd,
Als men verliest vriend of bekend,
En oud van Jaren Word:
Zo denkt Myn waerde Lief,
Dat gy u Doet te Kort:
En oud van Jaren word,
Wie zal u helpen Dan,
Als gy hebt geene Man.
Silvia.
Leander ik sta Dit alles toe,
Maer denkt ook wat een Vrouwe bezware,
Die na haer Minaers raed dan Doe
| |
[pagina 72]
| |
Hoe zwaer dan valt het Kinderbare,
En dikwils nog een man,
die geen on-effen woord,
In 't minst verdragen kan,
Ach! benne die niet dan,
Elendig in 't verdriet,
Voor myn ik zoek dat niet.
Leander.
Ach! Liefste wild u dog beraen,
Silvia. Neen Leander 't zal nooit wezen:
Leander. ô Goden! wild my dan bystaen,
Ach! komt Aurora uitgelezen,
Kom spreekt een woord voor myn,
En helpt myn uit den druk;
Of ziet ik sterf van pyn;
Aurora helpt dog myn,
Bespreek myn Zilvia,
Op dat ik kryg gena.
Silvia.
Leander wilt staken u rouw,
En roep geen Goden dog te baten:
Ik wil dan liver zyn u Vrouw,
En nimmermeer u niet verlaten,
'k Neem aen u trouwe min,
Steld al de zwarigheid,
Geheel nu uit u zin
'k Neem aen u trouwe min:
Gy hebt myn hert doorwond,
Al tot dit vast Verbond.
Leander.
den Hemel moet nu zyn geloond,
Myn waerde Bruid myn uitverkooren,
Gy die my zulke gunst betoont,
daer zal ik hebbe liefde voren:
| |
[pagina 73]
| |
So lang den Hemel my,
En u te zamen laet,
Engelin loof het vry,
Kom Herders maekt een Rei:
En vlegt een Kransje gou;
Voor Silvia myn Vrouw.
|
|