Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

[p. 56-57]

[p. 58]

Op de Trouwdag van Hunne Doorlugtige Hoogheeden de Prins en Princes van Oranje.

Stem: Wel wat heeft de Min vermogen.

Op myn pen wild vreugd beschryve
Neerlands Volk weest nu verblijd:
In dees aengename Tyd
Nu het Huwelik is voltrokken,
Dat 't klinkt door de Wereld wyd.

Prins Oranje hoog verheven,

Stadhouder van ons Nederland,
Die geeft nu zyn Regterhand,
Aen Frederica hoog verheven,
Princesse uit het Duitscheland.

Uit het Koninglyke Bloed Geboren,

En van Adelyk Geslagt,
Is die Bruid ook voortgebragt,
Die haer Trouw nu komt te geven,
Aen ons Prins zeer hoog geagt.

Laet ons al te zaem verblyden,

In ons Lieve Nederland,
Terwyl dat Godt ons geeft dat Pand:
Die voor ons ook wil gaen ten stryde,
In de Tyd van de Oorlogs Band.

Hy was een Spruit zeer Jong van Jare

Toen hy raekte zyn Ouders kwyt,
Dat deed hem een groote spyt:
Maer de Heer met groot vermogen,
Die heeft hem nu weer verblyd.

[p. 59]

 

Want Godt heeft hem niet verlaten

 

Maer gesterkt door zyn hand,

 

Gevoed met Wysheid en Verstand,

 

Om voor ons te regeren,

 

Als een Vorst over ons Nederland.

 

Hy was agtien Jaer ook even,

 

Doen hy kwam al in de Raed,

 

Met zyn negentiende Jaer gepaerd,

 

Zyn Bruidje zestien daer beneven,

 

God die zegendze lang op aerd.

 

De Heer die wil hem verder zegenen,

 

Met zyn Koninglyke Bruid,

 

Roept dan vivat overluid,

 

Dat de Heer hem wild geven:

 

Binnen 't Jaer een Jonge Spruit.

 

Laet nu Vlag en Wimpels waeijen,

 

Steekt Vuurwerken in de brand,

 

Waekt nu vreugd aen alle kant,

 

Wild uw met Oranje cieren,

 

Ter eeren van ons Prins valjant

 

Die nu zoo ver is gekomen,

 

Door de kragt van Godes hand,

 

Dat hy betreed de Egte-Band,

 

Ik hoop dat hy voor ons zal wezen,

 

Als een Zon op ons Nederland.

 

's Gravenhagenis nu vol vreugde,

 

Ter eeren van het zoete Paer,

 

Die nu Trouwen met malkaer,

 

Men ziet veel Koetze ryden,

 

In de Haeg in 't generael.

 

De Burgery die ziet men zwieren:

 

Met de Vaendels in haer hand,

 

En de Melitie zeer plaizant,

 

Komen naer het Hof getreden,

 

Met de Wapens in haer hand.

[p. 60]

 

De Trompetten hoord men blazen,

 

Die maken daer een zoet geluid,

 

Ter eeren van Bruidegom en Bruid,

 

Die nu zamen komt te Trouwen,

 

Roept van vivat overluid.

 

Leef lang onze Prins Oranje,

 

Met zyn Koninklyke Bruid,

 

Zingt dan met vreugd overluid,

 

Dat de Heer hem spaert het leven,

 

Dat wenschen wy tot een besluit.

 

Oorlof Burgers al te zamen,

 

Maekt nu Vreugd aen alle kant,

 

Ter eeren van ons Prins valjant,

 

Dat Hy ook mag lang Regeren,

 

Als Stadhouder van ons Nederland.