Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

De Nieuwe Meggelze Kermis, met 2 Versjes vermeerdert.

Op een Aangenaame Wys.

Op een tyd was ik verbleid,
Kwam tot michelen binnen getreden
Alzo ras, op 't zelve pas,
Daer het Kermis was,
Daer hoorde ik van die vieze Gezelle,
Aerdig gespook en klugten vertellen,
Het is het zoontje van Ome Koezyn,
Vrinde je weet wel wien ik mein,
Het zou wel redelyk zyn.

[p. 61]

 

In het mey zaizoen, alles in het groen,

 

Mooy jonker trok met zyn liefje na buiten,

 

Al wat hy daer dee, 't was alles in vree,

 

Hy nam 'er zyn Quakkeltje mee,

 

Zyn Quakkel ben met groot behagen,

 

Al om het Quakeltje op te jagen,

 

Eerst een Roemertje Rinse wyn:

 

Voor 't Godinnetje huys en fyn,

 

Het zou wel aengenaem zyn.

 

O Schoone Godin, Toont my u min,

 

Op u zoo vlamme myn lonkende Ooge,

 

Og zoet meid, Lief het is tyd,

 

Dat men de Netter uitspreid,

 

Het meisje dat sprak 'er met groot eerbiede,

 

Is het tyd zoo laet het geschieden,

 

Zy gingen wandelen door het groen,

 

Zy gaven elkander zoen op zoen,

 

't was redelyk van zulk te doen.

 

In het groene veld, Neder gesteld,

 

Daer het koorn stond lustig te bloeijen:

 

Agter een kand fris en galand,

 

Daer men de Nette uytspand,

 

Lag hy op zyn beentje te slagen,

 

Om de Quakkelen op te jagen,

 

Zyn Quakkelfluytje ging quik quak,

 

Door 't gefussel tegen de zak

 

't welk haer de liefde ontstak.

 

wie quam daer ras, Al op het pas,

 

't was den eygen Meester van 't kooren,

[p. 62]

 

Hy zy wel vrind, legt gy verblind,

 

Het is tyd dat gy de nette opbint,

 

Gy zoud wel al myn koorn versmagten,

 

Daer ik een heel jaer na moet wagten,

 

Gy zyt bekend ô vogelaer fyn,

 

Gy zyt het Zoontje van Ome kosyn,

 

Sprak hy met angst en pyn.

 

Og baes, maekt geen geraes,

 

Syn quakkel nyt 't netje vlugte in 't koorn

 

Klapt het niet tot myn verdriet,

 

Wat 'er van daer is geschied,

 

Want myn papaetje zouder zoo keyven,

 

Ik zal altyd uit het koorn blyven,

 

Hy stak den boer daer heel gelant,

 

Haestig vier schellingen in de hand,

 

Hy stak zyn schuytje van kant.

 

Ariaen liep fyn, by zyn vroutje kleyn

 

Vroutje ik moet u wat nieuws verhalen

 

Ik lag bedekt agter ons hek,

 

Ik zag daer een aerdig vertrek,

 

Ik heb 'er een zien quakkels vangen,

 

Ik heb 'er vier schellingen op doen langen,

 

Maer zyn madam die vlugte met spoed,

 

Sy is met 't zelve water gegroet,

 

Tryn sprak Ariaen dat is goet.

 

Quakkelaers fyn, van den tryn,

 

Ben je genegen tot quakkels te vangen

 

Met u matres, houd u kares,

 

Geeft de kaele jonkers een les,

[p. 63]

 

Ik bid u myn vrind,

 

Beverft geen koorn,

 

Eer u heel gestel raekt verloren,

 

Gelyk Kupido die snoode guyt,

 

Maer als u heele gestel is verbruyt,

 

Dan lagt dat liefje u nog uit.