Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

Een Vermaaklyk Minne-Lied.

Stem: Cupido was myn Admiraal.

Wanneer de zon zyn Paerde ment,
Uit 't oosten en westwaerd op,
En als zyn jagt in 't Suyde rent,
Dan zweet 't Ydas top

[p. 54]

 

Dan stilt de loop der Rivieren,

 

Daer wayt geen Lovere of,

 

Dan gaen de Nimphjes pleysieren,

 

In 't schaduw van 't Lommer Lof.

 

't Gebeurde op een middendag,

 

Op 't heetste van de zon,

 

Dat ik myn dorst te lessen zag,

 

Uit beek en koele bron,

 

So hoor ik in 't lommer der boomen,

 

Het ruyzen van een Fontyn,

 

Ik spoeyde my na de stroomen,

 

Daer vond ik een Nimphje allein.

 

Die zat het hare leden naekt,

 

Te spoele in de bloed,

 

Het scheen zy was in slaep geraekt,

 

Dat deede my nog zoo goed,

 

Want een Diana geleekze,

 

En ik een Accion,

 

'k Bleef stil staen en bekeekze

 

Veel vreugde dat ik bevon.

 

Doen zag ik aen haer goud geel haer,

 

Het geen krinkende krullent wast,

 

Haer voorhooft als een Pronk-Altaer,

 

Soo wit als Albast,

 

Haer mondje blozende rood,

 

Haer kaekies en andere Leden,

 

Die maekten myn levendig dood.

 

Nog zag ik dit Godinnetje,

 

Van lid tot lid in all's,

 

Haer wit gekloofde Kinnetje,

 

Haer poez'le blanke hals,

 

Doen zal ik nog wat lager,

 

Ik was 'er tot kyken gezind,

[p. 55]

 

Myn lusjes die wierde nog grager,

 

En worden door 't kyken schier blind.

 

En voorts ik op haer Boezem zag,

 

Twee mammetjes wit en bol,

 

Doorstraelt met blaeuwe Aders ach,

 

Met melk en honing vol,

 

Haer Teepeltjes rood koralig,

 

Daer druypt 'er de Nectar uit,

 

O Goden wie is zoo zalig!

 

't Genieten van zulk een Bruid.

 

Myn oog dat myn tot minne dreef,

 

Dat zag haer buykje aen,

 

En straelde tot de middelschreef,

 

Daer vond ik nog wat staen,

 

Dat was ik durf 't niet zegge,

 

En 't zingen dat is gemeen,

 

Ik ging wat by haer leggen,

 

Doen ontwaktenze zoo het scheen.

 

Maer ik omhelsde haer terstond,

 

En greep haer in myn arm;

 

Ik kuste haer lieve Roder-mond,

 

Cupido blies alarm,

 

Haer bryn oogjes die lonkte,

 

En zag my vriendelyk aen,

 

Myn bloed in myn Aders ontvonkten,

 

Een zugje heeft zy 'er gedaen.