De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 84]

Verraad
Patty Scholten

'k Was sterk en jong. Geen mens die mededeelde
dat je ooit oud en gammel worden zou.
Je dacht alleen, bejaarden zeuren gauw
over hun makken, echte, ingebeelde.

Opeens was het zover. Ik had een weelde
van blonde krullen, die verflensten grauw.
Pijn in mijn rug als ik een reistas sjouw.
Verdoemd de tijd die spataders penseelde.

Er is een oplossing. Elk mens wordt tachtig,
maar zonder kwalen, ziektes, iets verdachts.
En daarna sterven we spontaan, eendrachtig.

Een groots verjaardagsfeest. Men speecht welsprekend.
De laatste gast komt pas om twaalf uur 's nachts.
Het is de dood. Je hebt op hem gerekend.