De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 58]

Zeezicht
Jan J.B. Kuipers

Het ergst vind ik de oevervallen, uw stiekem
knagen aan de wering onder 't oppervlak.
De dijk verzinkt, daar kolkt u binnen;
't geeft opgezwollen koeien, rommel, ongemak.

Op de woede van uw vloeden valt geen staat
te maken, hun frequentie verraadt totaal geen zin.
Jaren van drenkeldood en braken, terwijl u op
uw bodem nieuwe vis had moeten maken

- door het quotum stortte wél ons bedrijfje in.
Nu pel ik peinzend uw garnalen. Wat had uw tij
toch met mijn vrouw te maken? Waarom

bedisselt vloed geboorten, eb de dood? Ik breng
hierbij ook uw ouwe moer de Maan ter sprake,
schelpkleurig zwellend boven onze nood.