De Tweede Ronde. Jaargang 30

[p. 16]

Negen lobbertangen^*
Jaap van den Born

Negentienveertig- een soldatentrein
Die zwaargepantserd opstoomt richting strand
‘Wenn's Wasser nicht zu kalt ist, geh’ ich ‘rein!’
‘Wie hübsch werden da wohl die Mädel sein?’
't Is altijd leuk in een toeristenland

*

Hij is gedeukt, geblutst, bekrast, besleten
Maar toch is hij bij mij nog steeds in tel
Ja, zonder hem zou ik niet kunnen eten
Want waar wij ook die jaren lang in beten
Wij wachtten altijd op de etensbel

*

‘Wat of daar hangt? Dat is mijn eredegen
En of hij enkel voor de sier is? Nee
Van al de lieden die zich hieraan regen
Denk ik vooral terug aan Gé van Eegen
Mijn god - wat was dat een dégenéré!’

*

Een trage wolk trekt langs het boerenland
En aan de gloed warmt zich de oude Abel
Die stak zijn boerenhoeve in de brand
Er was dan wel een eeuwenoude band
Maar al die ouwe troep was onrendabel

* De lobbertang, bedacht door Drs. P in een haatdragende bui, is het moeilijker broertje van de grabbelton: het laatste woord van de eerste regel moet in dit vijfregelig versje een anagram zijn van het laatste woord van de laatste regel en bovendien mogen de tussenliggende rijmwoorden alleen letters bevatten die in die woorden voorkomen. Het rijmschema is bij voorkeur abaab en liefst met afwisselend mannelijk en vrouwelijk rijm. Als u uw vakantie wilt verpesten moet u zich hier maar eens aan wagen.

[p. 17]

 

*

 

 

 

Als vrome flagellante Karmelieter

 

Ga ik tot op het bot, ik ken geen rem

 

Als ik mijzelf weer in elkander trem

 

Dan spat het bloed met liters uit mijn mieter

 

En dank ik God voor de arterieklem

 

 

 

*

 

 

 

Mijn Zoon, ik gun U graag de Vaderzegen

 

Maar pen de woorden uiterst moeizaam neder

 

't Velijn zit vol met spatten en met vegen

 

Je kunt nog beter schrijven met een degen;

 

Het is een pest, zo'n stompe ganzeveder!

 

 

 

*

 

 

 

Verdoold, verloren, eenzaam en verlaten

 

Zo voelde zich de schoolverlaatster Ant

 

Terwijl de mensen vredig zuurkool aten

 

Die werd bereid in echte houten vaten -

 

Maar dat is voor 't verhaal niet relevant

 

 

 

*

 

 

 

Ik druk mij strak tegen de ondergevel

 

Doorweekt sta ik te rillen in mijn goed

 

Het vocht waarmee ik deze natheid voed

 

Verliest zich in de spettergrijze nevel:

 

Wat moet één traan in deze regenvloed?

 

 

 

*

 

 

 

Het is al weer een hele tijd geleden

 

Dat -beeld van onschuld!- krokodil en eend

 

Getweeën vredig door het water gleden

 

Had Eva toen maar in de Hof van Eden

 

Haar oor niet aan die duivelslang geleend