De Tweede Ronde. Jaargang 30



[pagina 58]
Slak Mayra Verheyen Jij weet het mooi aan te leggen, je lichtend pad naar het verste blad biedt een keur van panorama's geniet, slak, wie zal zeggen hoe nabij het einde is - een onbenullig toeval, nu even ondenkbaar als een uitglijer, een tik van buitenaf Blijf daar, op je plakkerige troon fijnkauwend, in de waan van een oneindig voortgezet leven, de lange lijn van slak naar slak (of, buiten de tijd, de slak die nooit is, nooit zal vergaan - wat een onbeschutte geborgenheid!) Vermaal, waarom zou je anders zijn toegerust met duizend spitsvondige tandjes in een kop van eeuwenoud ingedikt sap - Waarom zou je anders terwijl ik je nooit op inhaligheid betrap, je enkel gebukt zie gaan onder een slaaphuis, van mijn tomaat komen eten, toch niet voor jezelf alleen, toch niet omdat het lekker is - jij hebt weet van het onbederfelijke in mijn seizoengebonden hof.