De Tweede Ronde. Jaargang 27



[pagina 49]
Twee gedichten Frans Pointl Alyaho Op tweehoog woont een Irakese Jodin Saddam ontvlucht diep in de zeventig een meter dertig klein altijd met witte sokjes pantoffeltjes hoofddoekje lange rok ontheemd en haveloos al jaren verdwaald in haar hoofd laat haar huisdeur openstaan en probeert op andere verdiepingen of haar sleutel daar past schuifelt met grote ouderwetse wekker in haar hand door dit oude pand ‘is this the right time?’ toont me haar pinpas ‘what is this?’ ‘With that you can get money at the post office,’ zeg ik haar pincode is nergens ‘where is the post office?’ vraagt ze ‘near the synogogue’ ‘synogogue closed,’ zegt ze
[pagina 50]
ze gooit platte ronde broden in het portiek er zijn happen uit ‘als een dier, als een dier,’ foetert een bewoner ‘ze lijkt wel zo'n Roemeense ganzenhoedster uit de zestiger jaren,’ meent een oude overbuurvrouw ‘als ze de gaskraan maar niet laat openstaan’ drie instanties zijn al maandenlang bezig de wilsonbekwame weigert hulp wil niet uit haar woninkje de instanties geloven het verder wel straks is er brand en dood - oude vrouw die haar dorp ver weg voorgoed ontvlood.
Klein geluk ga nu maar slapen de deur is op slot het gas is uit je katten dromen al morgen ga je luisteren naar Vladimir Horowitz en Wilhelm Kempff ga je linzensoep maken alles op je eigen kleine aardbol.