De Tweede Ronde. Jaargang 27

[p. 45]

Twee gedichten
Frans van Mastrigt

Kringloop

Klimaat met koude oksels
verpakt in waterdichte lagen.
Hagel, sneeuw en ijzel
transformaties van de alledaagse regen.

De warme gloed van klei
een raadsel tussen de seizoenen;
bladeren zijn ketens van ideeën
met rouwberichten op verboden plekken.

Begrafenissen in het achterhoofd,
naar bed met het verleden.
Soms worden schedels liefdevol gemeten.

Op kale takken slinkt de hoop. Een laatste kans
op appelvinken. Hardvochtig dekt de aarde alles toe,
omdat de kringloop eisen stelt.

[p. 46]

Niet meer voor de eeuwigheid

Vertrouwen komt te voet
vanuit de naaktheid van de nacht,
geen oorlog meer,
maar vluchten voor de regen.

Veilig op de fiets naar school,
praten zonder mes op tafel.
Band en boeken weer in goede handen,
veertig meter inspiratie weggeschreven,
een goed gevoel van schoonheid opgedaan.

De hemel is minder onwrikbaar geworden,
niet meer voor de eeuwigheid;
nu willen wij de tijd begraven,
het broodje met gebed,
de klaagzang van de kannibalen.