De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 105]

Twee gedichten
Frank van Pamelen

De Tweede Ronde

Twee mannetjes in Mulliner's die stonden naast elkaar
Een grijze met een bril op en een blonde
De eerste die had vierkante confetti in z'n haar
De tweede ronde

De mensen gingen roddelen en fluisterden latent
Wat of ze van dit vreemde tweetal vonden
En weldra deden allerhande fabeltjes omtrent
De twee de ronde

De een zei: ja, die twee die doken vroeger in hun klas
Met alle leraressen in de sponde
We noemden ze de Kezen, maar die eerste die heet Bas
De tweede Ron. De

Persoon daarnaast zei: ik heb hun verleden uitgekamd
Ze vormden ooit een zeilduo in Londen
Dat vlak nadat het hard de eerste keerboei had geramd
De tweede rondde

Maar toen namen de mannen zélf het woord, én een sigaar
En spraken onverbloemd en onomwonden:
Wij heffen trots het glas op meer dan vijfentwintig jaar
De Tweede Ronde!

[p. 106]

Acht

Als een wiskundige uit Acht
(Wat twee is tot de derde macht)
Het in het tien in het kwadraat
(Dus in het honderd) lopen laat
En dan gedrie tot de macht twee
(Genegen) is om zich blasé
In (vier keer vier is) Zestienhoven
Van 't ene leven te beroven
Is hij zo denk ik maar één ding:
Een machtsverhefwellusteling