De Tweede Ronde. Jaargang 26(2005)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 64] [p. 64] Drie gedichten L.F. Rosen Van de hoge en lage Hoe leidt de jongen het meisje met zijn altijd harde en toch ook zachte hand langs het afvoerputje van de theatrale jongensziel? Hij opent zijn nog prille keelregisters en beveelt op hoge toon het water aan. Hij laat daarnaast zijn buik ook spreken. En vlecht daartussendoor de eigen, handig onhandig gespeelde verdrinking. Onzin ook om haar te kietelen. Hij heeft een kop vol puisten maar zijn bronstig carillon, het bad van wondertonen waarin hij het meisje leert zwemmen - zwemmen en liefhebben, in die volgorde - klinkt maar wat wonderschoon. [pagina 65] [p. 65] Kat en muis De kat zit bij het meisje op schoot, het meisje bij de kat. Een staart krult onder haar kin. Beide zijn naakt en toch volledig gekleed: ze slapen. Als een blinde bij zoemt de liefde om hun hoofd. In de wervelingen verschijnen de contouren van de oude liefdesgod. Oerfoto van voor het begin der wereld. Veel reeds kan hieruit worden afgeleid. Uit de zinnelijkheid van hun beider lichaam bijvoorbeeld dat meisjes en katten op zoek zijn naar dezelfde man. Een jongen nog die niet beseft dat meisjes en katten toch nooit de uitgestippelde weg volgen en zijn lokroep dan ook volslagen zinloos is. [pagina 66] [p. 66] Jong bekeken Met natte nekhaartjes die uit jaskragen steken, lopen wij door de straat, de almaar langer wordende straat, en voelen ons bekeken. Dragen we wel de goede mode? Dragen harten niet altijd de verkeerde kleren? Ouders lachen erom en roepen iets over oude wellust in jonge harten. Dit en meer zit ons al tijden dwars. Maar het meest nog hindert ons het grauwe lodderoog van hen die onze jeugd zoeken. Zij zijn het die onze benen willen, onze billen en ons haar. Hun oog zoekt ons voor hun fotoboeken. In de beslotenheid van hun privé-vertrekken glijdt het langs onze opengetrokken lijven. Intussen lopen wij door de straat, zien voor het eerst eikaars facet- geslepen, woordeloze schoonheid en onze geilheid is groot maar is alweer niet iets om over naar huis te schrijven. Vorige Volgende