De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 63]

Ondergangslust
Wim Reilingh

Die wrede torenhoer met haar vraatzuchtige
konijnenkop verstaat geen nee. Ze heeft
haar wulpsheid in verdriet en asfalt omgezet,
haar haat in afbraak en het woeden van
haar zware vlees in handjeklap (orerend als
een oude beerput komt ze klaar met in
haar onverzadigbare doos een zak vol zilverlingen).

Haar geile drift verdraagt geen stilte of
welluidendheid. Daarom kraait ze met toonloze
falset victorie op het puin van een verloren
achterland dat in zijn laatste stuiptrekkingen
nog stinkt naar de verwrongen muil
van de projectontwikkelaar.