De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 59]

Vier gedichten
Ed Leeflang

Bronstig

Die zich niet hecht, die voorbijgaat,
die geen tijd heeft om in vrouwenvingers
angst te lezen, wie de huivering
ontgaat, die in alle staten lijkt
en het niet is, die op de geuren
afgaat, die zijn hand uitsteekt
naar hals en dijen, die de nacht
houdt voor het leven, het gehijg
voor een goed teken en de kreten
voor nog betere, die het moment
achterlaat als een gekraakte noot,
die verwekt zonder te willen,
die de drift van kikkers heeft,
van spechten en hun onschuld nooit.

Begrijp de saters

Begrijp de saters en hun losse zinnen,
even verhit in bossen als kantoren.
Zij kennen niemand hoe begeerlijk ook
en willen niemand kennen. Beginnen
altijd weer beginnen roepen ze.
Zij strelen wie er langskomt, voeren
met bessen en frambozen open monden.
Bezwijming liefst met ogen dicht
verlangen ze van wie ze vinden.
Hun hete tongen dwalen, hun geheugen,
rood dooraderd, vergat ze al, de lijven
die ze gisteren besprongen.

[p. 60]

Utamaro

Hun lust oogt ernstig. Wijde mouwen
golven als door wind bewogen.
Star is hun blik, voeten en vingers
krommen zich. Met de getuite lippen
beroeren zij elkaar als in een haastige
begroeting. Boven haar schaamhaar
houdt zijn hand de harde roede
die zich nog steeds bedwingen wil.
Haar witte dijen zijn al licht gespreid.
En niets verraadt dat zij begeert.
Of zij bemind wordt of gebruikt
valt niet te zien, maar wat elk doet
om het genot, vakkundig, ja volleerd.

Weermiddel

Bedenk nu alle plantennamen
beginnend met een b - beekpunge
bieslook bolderik - en verder zo
om de begeerte te ontgaan die je
bezoekt in bed - bitterzoet bevernel.
Alleen en weerloos ben je - bijvoet -
herinneringen aan wie wilden
verdringen zich, zoals dat is gegaan
ook zonder schijn van liefde - boksbaard
beenbreek braam - en hoop dan
dat de slaap je zal verlossen
van wie je was - bosliefje bingelkruid
bedstro verdwaald biestarwegras -.