De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 40]

's Middags in en uit de Tate Gallery
Jos Houtsma

Hommage aan Brian de Palma

Vrouwenvoeten: pumps tikken waarschuwend
Op het parket. De tijd der Jacobijnen
Is voorbij. Het uur dat de schuld
Moet worden ingelost is aangebroken.
Suppoosten sluiten de bezoekers in.

Snel glip je een andere zaal in. Daar
Praat een man met een andere man:
Lang haar, broek met wijde pijpen,
Begin jaren tachtig, de tragische
Sigaret schuin in de mond. De wenk
Naar iemand achter zijn rug.
Een jongen, een kind. Terwijl

Het zaad nog vloeit, en de schoot
Nog niet eens is bevrucht, is alles
Al volledig gericht op archiveren,
Opbergen, afleggen. Op deze foto
Verzamelt zich stof. Deze film

Wordt nooit meer gedraaid. En trots,
Een mannetjesputter met geoliede spieren
Die nooit verslappen, nooit slinken,
Vertoont zich even in een deuropening,

Glijdt even voorbij in een raam-
Opening, groot, sterk en onoprecht grijnzend,
Een Rambo, met de luie lach van een
Ondergeschikte, de ultieme ober, de dood.